Verdrag van Nanking beklonken
Nanking 1842 – Er wordt druk onderhandeld aan boord van de voor anker liggende HMS Cornwallis. Vertegenwoordigers van het Chinese Qing-keizerrijk en de Britten bekijken elkaar wantrouwend. De Britse vloot ligt ondertussen klaar om de stad te beschieten. Sir Henry Pottinger en Qiying Ilibu en Niujian tekenen het verdrag dat 13 artikelen bevat.
Opiumoorlogen
In de negentiende eeuw voerden de Engelsen twee oorlogen met China, de Opiumoorlogen. De Eerste Opiumoorlog begon in 1839. De oorzaak van de strijd was de smokkel van opium door Groot-Brittannië naar China. Miljoenen mensen, zelfs in de bovenklasse, raakten aan de drugs verslaafd. De Chinezen kwamen tegen de handel in actie. De Britten wilden al een tijd van de strikte handelsvoorwaarden die de Chinezen sinds eeuwen voor de Europeanen hanteerden af. De opstand van de Chinezen tegen de Engelse opiumhandel vormde een mooie aanleiding voor oorlog.
Nederlaag tegen de Engelsen
De oorlog liep niet goed af voor de Chinezen. In 1842 leidden ze een nederlaag tegen de Engelsen. Het vredesverdrag van Nanking werd daarom opgesteld ten gunste van de Europese grootmacht. Het verdrag bepaalde dat er vijf Chinese havens werden opengesteld voor de Britse opiumhandel. Ook moesten de Chinezen de Britse overheid een bedrag van 21 miljoen dollar aan schadeherstel betalen. Alle Britse krijgsgevangenen werden vrijgelaten en Chinezen die tijdens de oorlog de kant van de Britten hadden gekozen kregen amnestie.
Britse kolonie Hong Kong
Ook was het verdrag het begin van de Britse kolonie Hong Kong. Het Chinese schiereiland zou pas in 1984 weer overgedragen worden door de Britten aan de Chinezen. Beiden landen kwamen overeen dat Hongkong een Speciale Bestuurlijke Regio werd. Dat houdt in dat er in Hong Kong gedurende vijftig jaar na de overeenkomst niet dezelfde wetten gelden als in het communistische China. De handel tussen Groot-Brittannië en China is na de Opiumoorlogen blijven voortbestaan. China is tegenwoordig de belangrijkste handelspartner van de EU en de EU is de tweede handelspartner voor China.
