Handel in suiker tijdens de 16e eeuw

Op je brood of in de koffie: het gebruiken van suiker is nu heel vanzelfsprekend, maar werd tijdens de middeleeuwen nog niet zo veel gebruikt. Suiker werd in de 16e eeuw pas een populair product, toen de handel in Europa begon te bloeien en de Europeanen steeds rijker werden.

Suiker was al langere tijd een bekend luxeproduct, maar het was voor de meeste mensen nog te duur om het dagelijks te kunnen gebruiken. Met de welvaart die de ontdekkingsreizen, en de daarmee gepaard gaande handel, veranderde dit gedurende de 16e eeuw.

De suikerrietplant

De grote omslag kwam echter halverwege de 16e eeuw, toen de Caribische eilanden werden ‘ontdekt’. Het klimaat op deze eilanden was uitermate gunstig om suiker te verbouwen en de Nederlanders namen de suikerrietplant uit  Zuid-Amerika mee naar dit gebied. Afrikaanse slaven, alsmede de lokale bevolking, werden ingezet om Europa’s geliefde zoetigheid te verbouwen. Vooral het Franse eiland Haïti werd het centrum van de suikerplantage. Bijna een half miljoen slaven werden hier aan het werk  gezet. Bovendien moest er steeds harder gewerkt worden om aan de toenemende vraag vanuit Europa te voldoen.

Smaken veranderen

Voor Nederland had de toenemende populariteit van suiker ook grote gevolgen. Nederland was in de 16e en 17e eeuw wat betreft haar internationale handel, vooral gespecialiseerd in specerijen- en slavenhandel, en had niet veel koloniën in het Caribisch gebied. Toen de smaak van Europa veranderde en suiker steeds meer de plek innam die specerijen eerst hadden vervuld, was dit dan ook ongunstig voor de Nederlandse handel in specerijen.

Aziatische koloniën

De slavenhandel nam hierdoor echter wel toe en die zorgde er dan ook vooral voor dat Nederland nog een tijd welvarend kon blijven in de buitenlandse handel. Ook kon Nederland nog een graantje meepikken van de handel in suiker door in haar Aziatische koloniën suiker te gaan verbouwen. Dit was echter minder grootschalig dan de suikerindustrie in het Caribisch gebied.

Nederlanders bevoeren de zeeën via de driehoeksvaart en handelden op drie punten. Lees hier meer over dit vaarsysteem van de WIC en de slavenhandel.