De ontdekking van de manen van Mars

Washington 1877- Mars is voor veel astrologen al jaren een mysterie. Ook de Romeinen hadden al een fascinatie voor de planeet en gaven hem zelfs de naam van hun oorlogsgod. Maar de manen die om Mars cirkelen brengen misschien net zoveel mysterie met zich mee als hun grote, rode vader.

Deimos & Phobos

Na nachtenlang turen door een spiegeltelescoop in Washington gaf Asaph Hall, een Amerikaans astronoom die leefde van 1829 tot 1907, de zoektocht naar de manen van Mars op. Zijn vrouw Angelina wilde daar echter niks van horen en zette hem resoluut aan het werk. Niet veel later, op 17 augustus 1877, vond Hall een kleine planeet die in een baan om Mars draaide. Op 18 augustus 1877 deelde hij zijn ontdekking met de wereld. Later vond hij ook een tweede maan. Hij noemde de manen Deimos en Phobos, naar de tweelingzoons van Mars in de Romeinse mythologie.

Ilias van Homeros

Er werd al veel eerder gespeculeerd over de mogelijkheid dat Mars manen had, voornamelijk omdat er in de Ilias van Homeros, een vroeg-Grieks epos, werd gesproken over twee begeleiders van de Rode Planeet. Niemand had het echter ooit gepresteerd om de manen daadwerkelijk te vinden, tot Hall. Pas in 1971, toen het ruimteschip Mariner 7 naar Mars werd gestuurd, werd er meer over de manen bekend.

Over Phobos

De grootste, Phobos, heeft een doorsnede van 22,2 kilometer. De doorsnede van de kleinere maan Deimos is maar 12,6 kilometer. De aardappelvormige Phobos bleek bovendien een wispelturige maan. Zodra onderzoekers van het ruimteschip de eerste opnames ervan bekeken, lag de maan niet op zijn voorziene plek. Wat bleek: Phobos zweeft in een spiraalvormige baan om Mars heen. De maan zal daarom binnen 50 miljoen jaar op het oppervlak van Mars storten. Wat ook wel wordt geloofd, is dat Phobos uiteindelijk door de gravitatiekracht uit elkaar zal spatten en een planetaire ring om Mars zal vormen, net zoals de ring van stenen om Saturnus.

Twee planetoïden

Over de oorsprong van de twee manen is overigens niets bekend. De meest aannemelijke verklaring is dat het twee planetoïden zijn, kleine asteroïden die net als planeten om de zon bewegen, en door de zwaartekracht van Mars in een baan zijn gevangen. Dat scenario wordt echter als zeer onwaarschijnlijk beschouwd, wat het mysterie over de origine van de ruimtelichamen enkel vergroot.