De Geschiedenis van de Eettafel
We staan er eigenlijk nauwelijks bij stil, maar veel van onze gebruiksvoorwerpen in het dagelijks leven zijn in de afgelopen eeuwen aan enorme veranderingen onderhevig geweest. Een mooi voorbeeld hiervan is de tafel. Al sinds de 7e eeuw voor Christus worden tafels gebruikt in de westerse wereld. In die 2.600 jaar is zowel hun gebruik als hun vorm verre van constant geweest.
Egyptenaren en Romeinen
Tijdens de Oudheid maakten verschillende grote beschavingen gebruik van tafels. In Egypte nam dit de vorm aan van stenen vlakken, die werden gebruikt om spullen op te plaatsen. Het waren de Grieken en de Romeinen die als eerste van hun tafels aten. Met name in het laatste geval konden de tafels zeer kunstzinnige vormen aannemen, met houten bladen en bronzen poten, in de vorm van dieren of mythische figuren.
Middeleeuwse tafelschikking
Tijdens de middeleeuwen werden tafels voornamelijk gebruikt door de bovenklasse, dat wil zeggen de adel. Deze meubels waren in het algemeen vrij simpele, rechthoekige, houten constructies zonder opsmuk. Naarmate het hofleven steeds complexere vormen aannam, ging ook de tafelschikking een steeds grotere rol spelen onder de adel. De gastheer en zijn belangrijkste gasten zaten traditioneel aan een rechthoekige tafel aan het hoofd van de zaal, terwijl het huishouden aan langwerpige tafels zaten, die loodrecht ten opzichte van de hoofdtafel.
Tafels als prestigeogjecten
Vanaf de renaissance gebruikten meubelmakers steeds verfijndere technieken, waardoor tafels steeds meer met de mode mee veranderden. Deze meubelstukken waren uitbundig gedecoreerd en erop gericht om indruk te maken. Iedere stroming had zijn eigen tafels op maat. De extravagante tafels van Lodewijk XIV waren bijvoorbeeld een mooie reflectie van het decadente hof van Versailles. Toen Europa via de koloniale handel met Azië in contact kwam, nam men al snel de gewoonte om tafels te lakken vanuit daar over.
Praktische wending
Met de opkomst van de middelklasse in Europa in de negentiende eeuw, steeg het algemene welvaartsniveau flink. Daardoor kon er ook een steeds verdergaande specialisatie op het gebied van tafels plaatsvinden, waardoor behalve eettafels ook thee- en bijzettafeltjes hun intrede deden. Ze werden daarmee ook een stuk praktischer dan hun voorgangers. Tijdens de twintigste eeuw ware de tafels niet meer exclusief van hout, maar werden ook materialen als metaal, kunststof en plastic gebruikt. Al met al hadden deze recente ontwerpen nog maar weinig gemeen met hun stenen voorgangers uit het Oude Egypte.
