De geschiedenis van het opladen van elektrische auto’s

In de afgelopen decennia zijn elektrische auto’s steeds meer zichtbaar geworden in het straatbeeld. En daarmee zien we niet alleen steeds meer elektrische voertuigen op straat verschijnen, langs de kanten van de weg verschijnt ook nieuw straatmeubilair: de laadpaal. Maar hoe zijn we van een stopcontact naar een laadpaal gekomen voor de elektrische auto?

De historische wortels van het elektrisch rijden

Elektrisch rijden is niet per se iets van deze tijd. Vroeg in de 19e eeuw werd er al nagedacht over elektrische auto’s. De Britse uitvinder Robert Anderson liet zijn eerste model in 1835 al op een conferentie zien. Het was een auto met een wegwerpaccu en een aandrijving door petroleum, waardoor de wielen draaiden. Nog niet heel praktisch dus. Ook de Groninger hoogleraar scheikunde Stratingh ontwikkelde in 1835 een prototype, maar vijftig jaar later was er een echte doorbraak als Frankrijk batterijen ontwikkelt voor de elektrische auto.

Hoe laden elektrische auto’s op?

Elektrische auto’s worden aangedreven door speciale batterijen. Die batterijen worden ‘tractiebatterijen’ of ‘rijdbatterijen’ genoemd en zijn ontworpen om grote hoeveelheden energie op te slaan en die energie weer efficiënt aan de elektromotoren af te geven. De meest voorkomende batterij is de lithium-ionbatterij. Deze batterij heeft een goede balans tussen energiedichtheid, levensduur, laadsnelheid en gewicht. In de praktijk betekent dit, dat de batterijen vrij vaak goed op te laden zijn en dat ze voor langere tijd veel vermogen kunnen leveren. Of voor de automobilist: je kan er ver mee rijden voordat je de accu op moet laden en de accu hoeft niet snel vervangen te worden.

De ontwikkelingen van het opladen van elektrische auto’s

Aan het begin van de twintigste eeuw reden er meer elektrische auto’s rond dan brandstofauto’s. Maar bij het opladen van de auto liep ieder elektrische autobezitter toch tegen een pijnlijk punt aan: de auto’s laadden traag op en benzine was makkelijker te produceren én aan een auto toe te voegen dan elektriciteit. Dat gemak beïnvloedde ook de prijs. Benzine- en dieselvoertuigen werden al snel veel goedkoper dan elektrische voertuigen, terwijl het vermogen van de brandstof aangedreven auto’s ook nog eens snel toenam. Zo verdwenen elektrische voertuigen al snel van de weg.

Lange tijd kwam daar weinig verandering in. Elektriciteit duurzaam opslaan in een accu die ook in een accu paste, bleef lang lastig. Maar aan het eind van de twintigste en het begin van de eenentwintigste eeuw, werden grote stappen gezet. De techniek van accu’s en bijbehorende oplaadsystemen verbeterde razendsnel, terwijl vanuit de consument de interesse ook groeide. Mede door de groeiende kennis over de klimaatcrisis. 

Uiteindelijk werden er snelladers en even later zelfs ultrasnelladers ontwikkeld, waardoor het opladen van een elektrische auto heel wat sneller ging dan het opladen met een stopcontact. Door de blijvende ontwikkeling aan de batterijen en doordat op bijna elk tankstation en parkeerplaats wel een laadpaal staat, is het makkelijker om in bijvoorbeeld een Audi e-Tron occasion te rijden.  Ook is het online makkelijk om door alle regelingen heen te komen. Ingewikkelde zaken zoals de BPM en de wegenbelasting, kan gemakkelijk online uitgerekend worden. Zaken zoals de rest BPM berekenen, kan aan specialisten worden overgedragen, zodat je zeker weet dat je alle benodigde zaken op een rijtje hebt.