De ring als statussymbool
Het dragen van ringen is tegenwoordig vooral een kwestie van mode en smaak. Het is de normaalste zaak van de wereld als gehuwde koppels trouwringen dragen om hun band te benadrukken. Wie wil, kan zich met zoveel ringen uitdossen als er maar om zijn vingers passen. Tweeduizend jaar geleden lag dit echter anders. Ringen waren toen namelijk belangrijke statussymbolen. Bepaalde type ringen mochten volgens de wet zelfs alleen door de elite worden gedragen.
Zegelringen in het oude Egypte
De oude Egyptenaren waren de eersten die ringen gebruikten om iemands status weer te geven. Het ging hier om zegelringen van zilver of goud, waarbij de naam en positie van de drager in hiërogliefenschrift op de zegel stonden. De zegel werd op documenten gedrukt, om de identiteit van de afzender te bevestigen. Een soort voorloper van de handtekening dus. Alleen Egyptenaren uit de hogere klassen droegen deze ringen, aangezien alleen zij in een positie verkeerden om gezaghebbende documenten op te stellen.
Strikte hiërarchie in de Romeinse Republiek
De Grieken namen het dragen van ringen over uit Egypte. In tegenstelling tot de Egyptenaren, droegen zij deze sierraden voornamelijk voor decoratieve doeleinden. Voor de Romeinen waren ringen daarentegen belangrijke statussymbolen. Ten tijde van de Romeinse Republiek golden er strikte regels voor het dragen van deze sierraden. De Romeinen begonnen nanmelijk met het dragen van verlovingsringenringen. Hoe deze ringen eruitzagen hing sterk af van de sociale positie van de drager. Alleen leden van bepaalde klassen, zoals de patriciërs (de Romeinse adel), mochten ringen van goud dragen. Deze gouden ringen droegen de vrouwen overigens alleen in het openbaar. Binnenshuis verwisselden ze hun ring met een exemplaar van ijzer. De reden hiervoor was voorkomen dat ze hun kostbare sieraad niet te beschadigden tijdens het verrichten van de huishoudelijke taken. Romeien met een lagere status droegen permanent ijzeren trouwringen.
Alleen slaven vielen buiten de boot
Deze strikte indeling speelde voornamelijk tijdens de eerste eeuwen van de Romeinse Republiek. Geleidelijk aan kregen steeds meer groepen in de Romeins samenleving toestemming om deze kostbare sieraden te dragen. Vanaf de derde eeuw v.Chr. mochten ook de equites (de Romeinse ridderstand) gouden ringen dragen, dankzij de steeds grotere invloed van het leger. Door de eeuwen heen verwierven steeds meer groepen het voorrecht om goud aan hun vingers te dragen. Rond 200 na Christus mocht praktisch iedereen in het Romeinse Rijk een gouden ring dragen, afgezien van de slaven. Lang niet iedereen kon zich deze sierraden echter veroorloven, maar nu was het in elk geval wel toegestaan.
De zegelring kussen
In middeleeuws Europa waren zegelringen geliefkoosde statussymbolen binnen de Katholieke kerk. De hoogste kerkelijke gezagdragers (bisschoppen, kardinalen etc.) kregen voor hun ambt uitbundig gedecoreerde ringen. Als teken van nederigheid begroette men een bisschop door zijn ring te kussen, een praktijk die tot op de dag van vandaag voortleeft in de katholieke kerk. Ook de adel en rijke kooplieden gebruikten deze sierraden om hun rijkdom te benadrukken, door een ring aan al hun vingers te dragen. Wie zich dergelijke extravagantie kon veroorloven, moest immers over een geweldig fortuin beschikken.
Geen statussymbool meer
Door de groeiende welvaart en opkomende middenklasse kwamen gouden ringen vanaf de negentiende eeuw voor steeds meer mensen binnen handbereik. Hierdoor verloren ze hun functie als statussymbolen. Tegenwoordig kunnen alle lagen van de bevolking ringen van alle beschikbare metalen dragen, ongeacht hun socialer positie. Koop je ringen via My-jewellery.com, dan hoef je niet meer per se tot de patriciërs of equites te behoren.
Bronnen:
Afbeelding:
- Foto: Geni [GFDL or CC BY-SA 4.0], via Wikimedia Commons
