Recensie: Journalistiek in Crisistijd
De (Nieuwe) Nederlandsche Jaarboeken vormen een nauwelijks bekende, weinig bestudeerde, journalistieke bron uit de 18de en vroege 19de eeuw. In uitgebreide maandelijkse afleveringen werd hierin het binnenlandse nieuws uit het hele land gepresenteerd, vaak samen met ‘egte’ stukken, zoals overheidsdocumentatie. In weer zo’n fijn bijna-vierkant boekje in de Zeven Provinciën Reeks stelt historicus Donald Haks deze Jaarboeken centraal. Zij zijn tot nog toe vaak afgedaan als neutraal en (te) bedaard, maar Haks laat zien hoe gematigdheid op zich een politieke stellingname was. De manier waarop de Jaarboeken zo objectief mogelijk probeerden te zijn, heeft bovendien grote invloed gehad op de ontwikkeling van publieke politieke discussies. Haks’ schrijfstijl is soms wat stroef, zeker in het begin, maar het geheel is toch een zeer leesbaar boekje met mooie illustraties, veelal uit de Jaarboeken zelf. In de eerste decennia (tot 1676) werden zij namelijk voorzien van afbeeldingen, waar Haks interessante conclusies uit trekt. Hij geeft niet alleen een analyse van de Nederlandsche Jaarboeken, maar plaatst ze ook in grotere thema’s, zoals natievorming en de relatie tussen pers en politiek. Zo ontstaat en passant een helder en soms nieuw beeld van de Nederlandse politieke geschiedenis 1750-1850.
Journalistiek in crisistijd - De (Nieuwe) Nederlandse Jaarboeken 1747- 1822
Auteur: Donald Haks,
Uitgeverij Verloren,
Prijs: €15,-
Gerecenceerd door Djoeke van Netten. Djoeke van Netten is universitair docent vroegmoderne geschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam.
