Beethoven dirigeert de eerste versie van zijn Negende Symfonie

Ludwig van Beethoven wordt geboren op 16 of 17 december 1770 in Bonn. Beethoven is een virtuoos componist. Zijn stijl wordt vergeleken met die van Mozart en Haydn. Op 7 mei 1824 dirigeert Beethoven voor het eerst zijn Negende Symfonie. De uitvoering is een hoogtepunt in de geschiedenis van de klassieke muziek.

Beethoven als wonderkind

De vader van Beethoven (Johan van Beethoven) zag dat zijn zoon muzikaal talent had en behandelde hem als een wonderkind. Ludwigs leven stond al snel in het teken van muziek. Zijn eerste composities schreef hij toen hij elf jaar was. Op twaalfjarige leeftijd mocht hij invallen voor zijn leraar Christian Gottlob Neefe, die organist en theaterkapelmeester was. In deze periode bezocht Ludwig ook Den Haag, waar hij optrad voor prins Willem V.

Johann Wolfgang von Goethe

Op latere leeftijd verhuisde Beethoven naar Wenen. Hij trad toe tot de muzikale en literaire elite van Europa. Via zijn kennis Bettina Brentano zou Ludwig worden voorgesteld aan de grote schrijver Goethe. In aanloop van hun geplande ontmoeting, schreef Ludwig een muziekstuk op de teksten van de schrijver, opus 83 genaamd. De twee ontmoetten elkaar uiteindelijk pas in 1812, in een kuuroord in Teplitz, en hielden korte tijd contact.

De opvoering van de Negende Symfonie

Beethoven was in 1816 begonnen aan zijn Negende Symfonie. Rond februari 1824 was het stuk af. Beethoven was toen al bijna geheel doof. Deze doofheid is waarschijnlijk te wijten aan de vergroeiing van de gehoorbeentjes. De symfonie werd voor het eerst opgevoerd op 7 mei 1824 in het Kärntnertortheater in Wenen. In een overvolle zaal stond Ludwig zelf naast de dirigent. Het concert was een enorm succes. Het publiek werd zo wild (ze gooiden met hoeden en zakdoeken) dat de politie de boel weer in toom moest houden. Ludwig kon het applaus niet horen, maar draaide zich om, zodat hij, tot zijn grote vreugde, de mensen kon zien klappen.

Friedrich Schiller

Beethoven had bewondering voor het werk van de Duitse dichter en filosoof Friedrich Schiller. Zijn boek Brieven over de esthetische opvoeding van de mens behoort tot de belangrijkste werken van de Duitse Romantiek. Hierin schrijft hij dat hij geen heil meer ziet in de politiek om de wereld te verbeteren. Alleen het niet-politieke middel van de kunst kan de maatschappij humaniseren. Het ‘spel’ van de kunst zou de mens pas echt vrij kunnen maken. Schiller schreef de tekst Ode an die Freude (Lofdicht aan de Vreugde) in 1785. Beethoven gebruikte de tekst voor zijn Negende Symfonie en paste enkele regels aan. In 1972 koos de Raad van Europa Beethovens werk als volkslied. In 1985 werd het gekozen tot officieel volkslied van de Europese Unie.