Bloedbad op Columbine High School
De schietpartij in de Columbine High School, waarbij twee scholieren in de school om zich heen schoten, staat bij veel Amerikanen in het geheugen gegrift. Tijdens de schietpartij schoten twee leerlingen van de school twaalf medeleerlingen en een docent dood.
Erich Davis Harris en Dylan Klebold waren verantwoordelijk voor een gruwelijke moordpartij onder studenten op dinsdag 20 april 1999. Harris was de zoon van een US Air Force piloot en moest vanwege het beroep van zijn vader meerdere malen verhuizen. Vanaf juli 1993 woonde het gezin in Littleton, gelegen in de staat Colorado. Hier leerde hij Klebold kennen; ze speelden in hetzelfde honkbalteam.
Jocks en Trenchcoat Maffia
Klebold stond sterk onder invloed van Harris. De twee werden met regelmaat gepest, voornamelijk door de zogenaamde jocks, de populaire sporters van de school. De twee speelden veel games via internet. Soms zaten ze non-stop tegen elkaar te gamen, met spellen als Doom en Quake. Harris nam de naam ‘REB’ aan, voor rebel, en Klebold noemde zichzelf VoDKa, wegens zijn liefde voor de drank. Langzamerhand raakten ze steeds meer verkropt door woede, en op een website uitten ze hun haat tegen de leerlingen en leraren van de school waar ze op zaten, Columbine High School.
Het beste van IsGeschiedenis in je inbox? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief! Helemaal niks missen? Volg ons op Facebook!
Harris en Klebold deden mee met de Trenchcoat Maffia, een klein groepje leerlingen dat een alliantie had gevormd om zich te beschermen tegen de pesterijen van de jocks. Af en toe staken ze brandjes aan en ontwikkelden ze zelfgemaakte bommen. Zo belandden de twee jongens al eens in de gevangenis, nadat ze hadden ingebroken in een bestelbusje om gereedschap te stelen. Vanwege de goede indruk die de twee maakten kregen ze slechts een taakstraf. Ze kregen beiden een positieve eindbeoordeling.
Videoboodschappen en de schietpartij in Columbine High School
In 1999 namen ze videoboodschappen op, waarin ze duidelijk maakten waarom ze de moordpartij gingen aanrichten. Ze spraken over hun goddelijke status, lieten hun wapens zien en bespraken wie ze zouden vermoorden. Daarna, op de vroege ochtend van dinsdag 20 april 1999, stapten Harris en Klebold de kantine van de Columbine High School binnen. Ze lieten twee tassen met propaanbommen achter en gingen vervolgens naar hun auto’s om de ontploffing af te wachten. Het plan was om allen die het gebouw uitvluchtten, neer te schieten. De bom ging niet af. Hierop bewapenden ze zich met twee shotguns, een karabijn en een halfautomatisch pistool.
Ze gingen de school binnen via de westelijke ingang en om 11:19 riep Harris volgens een getuige “Go! Go!”, waarop ze begonnen te schieten. Ze schoten twaalf leerlingen en een docent dood en veel anderen raakten gewond. Rond twaalf uur kwam het bloedbad ten einde, toen Klebold en Harris zichzelf neerschoten, zoals van tevoren gepland.
Nasleep van de schietpartij
Een grote schok ging door Amerika heen. Iedereen vroeg zich af hoe zoiets had kunnen gebeuren. In de bekende documentaire “Bowling for Columbine” ging documentaire-maker Michael More op zoek naar antwoorden. Maar tot werkelijke veranderingen kwam het niet. Met enige regelmaat vinden er schietpartijen plaats op Amerikaanse scholen. Dieptepunten waren de schietpartijen op de Sandy Hook Elementary School waarbij 26 mensen, vooral jonge kinderen, omkwamen en de schietpartij op de Stoneman Douglas High School, waarbij zeventien mensen omkwamen. Na die laatste schietpartij kwam er in de VS een brede stroming op gang van vooral scholieren die strengere wapenwetgeving eisten. Tot zulke wetgeving is het nog altijd niet gekomen. De Amerikaanse relatie met vuurwapens is innig en velen weigeren het recht een wapen te dragen op te geven. Nog altijd is er een felle tweestrijd gaande tussen voor- en tegenstanders van het wapenbezit in de VS.
Betekenis van de schietpartij
De schietpartij op Columbine High School wordt gezien als een van de eerste grote schietpartijen op een Amerikaanse school en wordt nog altijd aangehaald als een significante gebeurtenis op scholen, en soms zelfs in de VS. De schietpartij is zo bekend dat die vaak wordt aangeduid met een simpel 'Columbine'. Wat maakte de schietpartij dan zo invloedrijk? Het bloedbad was groot en daarmee een van de schietpartijen die het probleem definitief op de kaart zette in Amerika, maar het was niet de eerste keer dat zoiets gebeurde. Tijdens de Grover Cleveland Elementary School Shooting in 1979 beschoot een meisje in San Diego het schoolplein tegenover haar huis, waarbij doden en gewonden vielen. En vlak voor 'Columbine' vond er op een andere Amerikaanse school ook een schietpartij plaats. Toch zijn die gebeurtenissen minder bekend geworden.
Een van de dingen die ‘Columbine’ zo onderscheidt van andere school shootings, was de zorgvuldigheid waarmee de moordpartij gepland werd. De twee schutters bereidden hun daad minutieus voor en legden dat vast in hun filmpjes en manifesten. Daarmee wilden de twee dat hun daad nog lang zou voortleven, en dat lukte. Het einde van de jaren 90 was ook de periode waarin het internet opkwam, waardoor de filmpjes en boodschappen in weinig tijd enorm veel mensen konden bereiken. Ook ontstonden in dezelfde tijd in Amerika televisiekanalen waar 24 uur per dag live nieuws uitgezonden. Deze kanalen doken massaal op ‘Columbine’ met Breaking News items en live beelden van de school en omgeving. Die combinatie van uitgebreide verslaggeving en de opkomst van het internet waarop alles zichtbaar blijft, maakte dat niemand meer om ‘Columbine’ heen kon. Dat had echter ook een gruwelijk effect: de schietpartij werd een voorbeeld. Enerzijds voor mensen die de gevolgen van dergelijke schietpartijen zo klein mogelijk wilden houden. Er ontstonden protocollen om wapens buiten scholen te houden, maar ook meer bizarre maatregelen, zoals kogelwerende schoolmappen die kinderen in hun rugzak konden doen als ze zich voor een schutter uit de voeten maakten. Daarnaast werden er draaiboeken ontwikkeld en werden er naast brandoefeningen ook oefeningen ontwikkeld waarmee scholieren oefenen hoe te reageren en te evacueren als er iemand met een vuurwapen de school binnenkomt.
Maar de beelden waren – en zijn dat helaas nog altijd – ook een inspiratiebron voor anderen. Twee jaar later schoot een vijftienjarige scholier in Santee, Californië twee medescholieren dood en verwondde dertien anderen. Achteraf bleek dat hij in de dagen voor de moordpartij al aankondigde dat hij ‘een Columbine’ wilde uithalen. Daarmee was de marcabere nalantenschap van de Columbine High School Massacre in één keer duidelijk.
