Crisis en hervorming binnen de Katholieke Kerk
Advocaat Jan Boone heeft maandag aangifte gedaan tegen het bisdom Rotterdam. Aanleiding van de aangifte is het rapport van de commissie-Deetman over seksueel misbruik binnen de rooms-katholieke kerk, de crisis binnen de kerk houdt aan. Ook in de zestiende eeuw verkeerde de kerk in een diepe identiteitscrisis. Het Concilie van Trente vormde een mijlpaal in het hervormingsproces dat volgde.
Het Concilie van Trente
Het protestantisme sloeg begin zestiende eeuw om zich heen. Belangrijke vertegenwoordigers van de Reformatie waren Maarten Luther (Duitsland), Huldrych Zwingli (Zwitserland) en Johannes Calvijn (Frankrijk). Zij waren van mening dat het kerkelijk systeem corrupt was en hervormingen nodig waren. Maar met hun bedoelingen de kerk van binnenuit te hervormen, trokken zij de ‘doos van Pandora’ open. Naar mate de Reformatie steeds verder om zich heensloeg, begon de Rooms-Katholieke Kerk, die al lange tijd verzwakt was door inwendige corruptie, te wankelen. Om problemen op te kunnen lossen, riep paus Paulus III in 1545 in de Noord Italiaanse stad Trente een kerkvergadering bijeen: het Concilie van Trente. Het Conclilie werd door paus Paulus III in 1545 bijeengeroepen, door paus Julius III in 1551 voortgezet en door paus Pius IV in 1563 bekrachtigd. Het was deels gebaseerd op innerlijke restauratie, en deels als reactie op de protestantse reformatie.
Mistanden kerk aanpakken
De nieuwe koers die de katholieke kerk moest gaan voeren, moest tot uiting komen tijdens deze kerkvergadering. Het doel was de misstanden en de misbruiken binnen de kerk aan te pakken. Daarnaast moest er duidelijkheid worden verschaft over geloofspunten die door de protestanten werden betwist. Na jarenlange verhitte discussies en onderhandelingen werd er uiteindelijk een aanzet gegeven tot een meer verfijnde definiëring van de katholieke leer en een verbetering van het kerkelijk functioneren. Er kwam onder andere een grotere controle op kardinalen en bisschoppen en het klerikale huwelijk werd afgeschaft. De besluiten van dit concilie hebben tot op de dag van vandaag geldingskracht in de Rooms-katholieke Kerk. Sindsdien zijn overigens in latere concilies wel accentverschuivingen vastgelegd.
