De eerste Red Scare in de Verenigde Staten

Als gevolg van de Russische Revolutie ontstond in Amerika de angst dat ook in eigen land een bolsjewistische revolutie kon plaatsvinden. De angst werd aangewakkerd door oorlogspropaganda. Aan de andere kant pleegden anarchisten ook een serie bomaanslagen, dus helemaal ongefundeerd was de angst niet.

Situatie voor de Russiche Revolutie

President Woodrow Wilson vestigde in april 1917 het ‘Committee on Public Information’. Doel van dit comité was om anti-Duitse propaganda te verspreiden. Om het comité kracht bij te zetten verstoorde het ‘Bureau of Investigation’(BOI), de latere FBI, ondertussen alle activiteiten van linkse organisaties. De reden hiervoor was dat deze opriepen tot het ontwijken van de dienstplicht. Er bestond op dat moment al wantrouwen tegen anarchisten. Aanleiding voor dit wantrouwen was mede de aanslag in 1886 op de Haymarkt in Chicago gericht tegen de politie. De voornaamste anarchist die op dat moment actief was binnen de Verenigde Staten was Luis Galleani. Galleani was hoofdredacteur van La Questione Sociale; de voornaamste Italiaanse anarchistische krant aan het begin van de 20e eeuw. Galleani riep regelmatig op tot stakingen, geweld en het omverwerpen van de kapitalistische maatschappij. In 1917 spoorde Galleani zijn volgelingen aan naar Mexico te vertrekken om zo aan de dienstplicht te ontkomen.

Het beste van IsGeschiedenis in je inbox? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief! Helemaal niks missen? Volg ons op Facebook!

Angst voor het Bolsjewisme

Toen in oktober 1917 de Russische Revolutie uitbrak wakkerde dat de al bestaande anti-linkse sentimenten alleen maar verder aan. Er heerste de angst dat ook in Amerika een bolsjewistische revolutie zou kunnen plaatsvinden. Dit werd nog eens versterkt door de pers die elke staking afdeed als on-Amerikaans en als het werk van onruststokers als Galleani. Zo schreef een krant tijdens een staking van dokwerkers in Seattle: “this is America not Russia”. Tevens was er angst voor nieuwe immigranten. Gevreesd werd dat zij door hun slechte economische situatie meer vatbaar waren voor radicale linkse ideeën. Ideeën die strijdig werden geacht met het ideaal van Life, Liberty en the pursuit of happiness.

Overmann Committee

Vanaf september 1918 tot maart 1919 bestond het Overmann committee dat was opgericht door de Senaat om Duitse propaganda te onderzoeken. Directe aanleiding was de claim van Alexander Mitchell Palmer(1872-1936) dat de United States Brewers Association, waarin veel Duitse brouwerijen vertegenwoordigd waren, gepoogd had om een grote krant op te kopen voor propagandadoeleinden. Dit comité ging zich vervolgens bezig houden met Duitse propaganda en spionage-activiteiten in de Verenigde Staten. De meeste getuigen die werden gehoord waren agenten van het BOI. Vaak uitten deze agenten beschuldigingen tegen vooraanstaande Amerikanen van Duitse sympathieën. In de meeste gevallen ging het echter om onschuldige contacten. Het comité doet hiermee sterk denken aan het comité tegen on-Amerikaanse activiteiten van Joseph Mccarthy. Mede door de berichtgeving in de pers werden op 19 februari 1919 de activiteiten van het comité uitgebreid met een onderzoek naar bolsjewistische propaganda.

Anarchistische bomaanslagen 1919

Galleanisten verzonden in april 1919 36 pakketten met daarin een bom. Doelwit waren gezagsdragers waaronder Palmer die dan net tot Minister van Justitie was benoemd. Op 2 Juni volgden 8 bomaanslagen die gelijktijdig plaatsvonden in verschillende steden en met zwaardere bommen. Palmer is wederom een van de doelwitten. Aanslagpleger Carlo Valdinoci had nauwe banden met Galleani en komt om bij de aanslag. Het huis van Palmer werd verwoest. De overburen van Palmer, Franklin en Eleanor Roosevelt waren slechts enkele minuten daarvoor langs diens huis gelopen. Galleani werd eind juni uitgezet. Niet voor betrokkenheid bij de aanslagen maar omdat men hem als een gevaarlijke revolutionair beschouwde.

Palmer raids

Als reactie op de aanslagen vroeg Palmer aan het Congres om zijn budget te verhogen. Tevens creëerde hij binnen het BOI een nieuwe afdeling: de General Intelligence Division. Aan het hoofd stond de 24-jarige John Edgar Hoover. De taak van de afdeling was het opsporen van radicale groeperingen en personen. Op 7 november 1919 vond de eerste van de zogenaamde ‘Palmer raids ‘ plaats. De datum was bewust gekozen vanwege de 2e verjaardag van de bolsjewistische revolutie. Hierbij werden 200 leden van de Union of Russian Workers opgepakt. Een aantal van hen, onder wie Emma Goldman, werd in december via een schip genaamd Red Ark naar Rusland uitgezet. Op 2 januari 1920 begon de grootste golf van invallen. Hierbij werden naar schatting tussen de 3.000 en 10.000 verdachte personen opgepakt. Vaak zonder arrestatiebevel en met als enige aanleiding een vreemd accent. De sfeer droeg tevens bij aan de arrestatie van Nicola Sacco en Bartolomeo Vanzetti. Palmer waarschuwde voor een grote golf aanslagen en stakingen op May Day 1920. Het feit dat die uitbleven in combinatie met het hardhandig optreden van Palmer en Hoover zorgde ervoor dat de publieke opinie zich uiteindelijk tegen hen keerde en bracht de Palmer raids en de eerste ‘Red Scare’ tot een einde.