Django, Mandingo en slavengevechten

Na Inglorious Basterds gaat Tarantino met de western Django Unchained weer met een beladen episode uit de historische werkelijkheid aan de haal

Aldus recensent Bart van der Put in Het Parool over het nieuwe wraakepos van regisseur Quinten Tarantino. In de film wordt er door de vrijgekochte slaaf Django gejaagd op slavendrijvers waar een Duitse premiejager een appeltje mee te schillen heeft. Tarantino heeft zijn nieuwste creatie gebaseerd op de film Mandingo uit 1975.

Net als de film Django speelt de film Mandingo halverwege de 19e eeuw. Dat was een tijd waarin slavernij aan de orde van de dag was. In Mandingo introduceert regisseur Richard Fleischer ‘Mandingo-gevechten’, waarbij men slaven ter vermaak tegen elkaar laat vechten. In de film is de slaaf Ganymede door zijn eigenaar getraind in het bevechten van de andere slaven op de plantage. Deze vecht-slaven werden door slavendrijvers getraind om in een wedstrijd tegen elkaar te vechten in een strijd op leven en dood. De slavendrijver liet ook mensen voor geld wedden op de slaven. Voor de beste vechters werden door slavendrijvers grote geldbedragen neergeteld. Deze Mandingo-gevechten werden overgeheveld naar Django Unchained. 

Het verhaal lijkt gebaseerd te zijn op een historische werkelijkheid, maar dat geldt voor de Mandingo-gevechten zeker niet. Hoewel het aannemelijk lijkt dat slavengevechten voor de slavendrijvers lucratief waren, is dit gegeven historische fictie en hebben dergelijke gevechten waarschijnlijk nooit echt plaatsgevonden. Volgens Edna Greene Medford, voorzitter van de afdeling Geschiedenis aan de Howard universiteit in Washington, komen dergelijke wedstrijden niet voor in de bronnen uit die tijd. Ook in de verhalen van slaven zelf is er niets over terug te vinden. Waarschijnlijk waren slaven voor hun eigenaren te duur in aanschaf om zich dood te laten vechten. 

Het is waarschijnlijker dat de gevechten uit beide films gebaseerd zijn op de gevechten van Romeinse gladiatoren. Daarvan is wel bekend dat krijgsgevangenen, misdadigers of slaven ter vermaak moesten strijden in een gevecht op leven of dood. Wederom speelt Tarantino hier, net als in de film Inglorious Basterds, met de werkelijkheid door geschiedenis en historische fictie te vermengen.