Johannes de Doper

In 2010 werden er in Bulgarije een aantal botten gevonden waarvan werd beweerd dat ze toebehoorden aan ‘Johannes de Doper’. Onderzoek van de Universiteit van Oxford heeft nu uitgewezen dat de beenderen inderdaad uit de 1e eeuw na Christus stammen, en dat ze dus afkomstig kunnen zijn van de profeet. Volgens de Bijbel was Johannes verantwoordelijk voor de doop van Jezus Christus.

Volgens het Evangelie van Lucas was Johannes de Doper een zoon van de Joodse priester Zacharias en diens vrouw Elisabeth, die al op hoge leeftijd was en onvruchtbaar werd geacht. Toch verscheen de aartsengel Gabriël aan hen beiden en kondigde aan dat zij samen nog een zoon zouden krijgen. Zacharias weigerde deze voorspelling echter te geloven, waarop hij prompt zijn spraakvermogen verloor.

Geboorte van Johannes de Doper

Op 24 juni, precies zes maanden voor de geboorte van Jezus Christus, kwam Johannes uiteindelijk ter aarde. Toen zijn familieleden het idee opperden zijn zoon naar hem te vernoemen hervond Zacharias plots zijn stem en sprak: “Zijn naam is Johannes”. God beloonde de priester vervolgens met voorspellende gaven en de vader zag dat zijn zoon later een belangrijke rol zou gaan spelen binnen het christendom. Zo had hij onder meer de taak het volk voor te bereiden op de komst van de Zoon van God.

Doop van Christus

Johannes groeide uit tot een belangrijk figuur binnen de Joodse religieuze gemeenschap en predikte onder meer het belang van de doop voor de vergeving van de zonden. Op een dag hield hij een doopsessie bij de rivier de Jordaan toen hij benaderd werd door Jezus Christus. Johannes herkende hem meteen en sprak: “Ik zou door U gedoopt moeten worden, en U komt naar mij?” (Mattëus 3:14). Jezus stond er echter op gedoopt te worden door Johannes. Na voltooiing van de plechtigheid daalde de Heilige Geest neer op Jezus en klonk er vanuit de hemel een stem die sprak “Dit is mijn geliefde Zoon, in wie Ik vreugde vind”. (Mattëus 3:17).

Onthoofding door Herodes

Rond 28 na Christus kwam Johannes in conflict met Herodes Antipas, de viervorst van Galilea. De prediker sprak zich namelijk uit tegen de affaire tussen Herodes en Herodias, zijn nicht en tevens de vrouw van zijn broer Filippus. Herodes vreesde als gevolg van de preken voor een volksopstand tegen zijn bewind en liet Johannes daarom vastzetten. Onder invloed van Herodias besloot hij niet veel later om Johannes de Doper te laten onthoofden.

Relikwieën

Mede vanwege deze methode van executie is vooral de schedel van Johannes uitgegroeid tot een belangrijk relikwie. Inmiddels bestaan er in Europa en het Midden-Oosten dan ook minstens vier schedels waarvan beweerd wordt dat ze toebehoorden aan de profeet. Zekerheid dat de botten uit Bulgarije - die ontdekt werden in een urn met een verwijzing naar Johannes de Doper - toebehoren aan de profeet, is er dus allerminst. Maar DNA-analyse en koolstofdatering hebben nu wel uitgewezen dat de beenderen afkomstig zijn uit de 1e eeuw na Christus, waarmee niet uitgesloten kan worden dat het hier inderdaad gaat om de resten van Johannes de Doper.