Keizer Joshua Norton I van de Verenigde Staten

In 1859 riep een voormailige koopman Joshua Norton zichzelf uit tot keizer van de Verenigde Staten. Hoewel niemand hem serieus nam, groeide hij in de twintig jaar daarop uit tot een ware publiekslieveling in zijn thuisstad San Fransisco.

Joshua Norton

Norton werd in 1819 geboren in het Verenigd Koninkrijk. Op volwassen leeftijd ging hij als koopman aan de slag. Hiervoor reisde hij de hele wereld over, waarbij hij onder andere Zuid-Afrika en Brazilië bezocht. In 1849 kwam hij aan in San Francisco. Hier raakte hij betrokken in de vastgoedhandel. In eerste instantie was Norton enorm succesvol. De 40.000 dollars die hij bij zijn aankomst had geïnvesteerd, waren in 1853 uitgegroeid tot $250.000.

Fortuin en verstand verloren

In datzelfde jaar besloot Norton zijn focus te verleggen. Hij investeerde zijn opgebouwde fortuin in de rijsthandel. Op dat moment heerste er een tekort aan dit gewas in San Francisco. Kort na Nortons investering kwamen er echter onverwachts extra ladingen aan in de stad. De prijs van rijst stortte hierdoor in, waardoor Norton in één klap zijn hele fortuin kwijt was. Na deze ramp trok hij zich een aantal jaar terug uit het openbare leven. In 1859 dook Norton echter plotselling weer op. Toen bleek dat de schok en teleurstelling over zijn verloren fortuin een zware impact op zijn geestelijke gezondheid hadden gehad.

Norton roept zichzelf tot keizer uit

Op 17 september 1859 liep Norton de redactie van de plaatselijke krant de San Francisco Bulletin binnen. Hij overhandigde de hoofdredacteur een tekst, met het verzoek of deze de volgende dag gepubliceerd kon worden. De hoofdredacteur las tot zijn stomme verbazing dat het ging om een proclamatie, waarin Norton zichzelf tot keizer van de Verenigde Staten uitriep. Norton verkeerde op dat moment in de volle overtuiging de vorst van Amerika te zijn. Hij had besloten om die dag zijn heerschappij bekend te maken aan ‘zijn’ volk.

Keizerlijke proclamaties gepubliceerd

In plaats van Norton de deur te wijzen, publiceerde de hoofdredacteur de proclamatie de volgende dag. Op  dat moment waren er vijf lokale nieuwsbladen actief in San Francisco, die elkaar hevig beconcurreerden. De hoofdredacteur zag in Nortons verhaal een kans om extra lezers voor Bulletin te verwerven. Vandaar dat de krant ook in de daaropvolgende weken de edicten van Norton met veel bombarie publiceerde. De zelfbenoemde keizer beval onder andere dat het Congres moest worden ontbonden en het Hooggerechtshof afgeschaft. In Washington besteedde men weinig aandacht aan deze keizerlijke bevelen. Desondanks bleef Norton de daaropvolgende twintig jaar proclamaties uitvaardigen. De meeste hiervan werden in de krant gepubliceerd. Ze bevatten uiteenzettingen over het binnenlandse en buitenlandse beleid dat de keizer meende te voeren. Toen de Fransen in 1863 Mexico binnenvielen, riep Norton zichzelf prompt uit tot beschermheer van het land.

Beroemdheid in San Francisco

Door deze proclamaties groeide Norton  uit tot een bekendheid in San Francisco. Vandaar dat de meeste inwoners het spelletje meespeelden. Als Norton in een geschonken uniform door de stad liep, bogen mensen voor hem. In keizerlijke hoedanigheid bezocht hij regelmatig scholen en kerken. Zo bereikte zijn populariteit in San Francisco al snel enorme hoogte.

De keizer zat echter krap bij kas. Sinds 1853 leefde Norton grotendeels op liefdadigheid van vrienden in een eenkamerappartement. Zijn populariteit bracht echter verlichting in zijn situatie. Restaurants begonnen de keizer gratis maaltijden aan te bieden en hij kon ook voor niets gebruikmaken van het openbaar vervoer. In theaters werd een stoel voor de keizer gereserveerd, die daar met groots vertoon werd ontvangen. In ruil voor deze bewezen diensten, reikte Norton keizerlijke zegels uit aan de betreffende etablissementen. Een eerbewijs van de populaire Norton stond garant voor extra klandizie.

Eigen munteenheid

Daarnaast  gaf de keizer ook zijn eigen bankbiljetten uit, met zijn afbeelding erop. Veel winkels accepteerden dit betaalmiddel zonder morren. In 1867 kwam Nortons populariteit nog extra naar voren. Toen arresteerde de politie hem wegens landloperij. Dit veroorzaakte zoveel ophef, dat Norton de volgende dag haastig met excuses werd vrijgelaten.

Toeristische attractie

In 1869 werd San Francisco per spoor aan de Oostkust van de Verenigde Staten verbonden. Vanwege de verbeterde bereikbaarheid, ontwikkelde de stad zich tot een toeristische bestemming. Via de kranten, bereikte het verhaal van Norton ook de Amerikaanse Oostkust. De keizer werd zo een van de voornaamste attracties van San Francisco. Hij ontwikkelde zich tot een soort mascotte van de stad. Mensen kwamen van heinde en verre om hem in levende lijve te ontmoetten. Foto’s van de keizer waren geliefde souvenirs. Norton bleef zo de rest van zijn leven geliefd bij de burgers van San Francisco. Op 8 januari 1880 stierf hij aan een hartaanval. De volgende dag kopte Bulletin groots ‘Le roi est mort’. Er kwamen 10.000 mensen op Nortons begrafenis af, om hun zelfbenoemde keizer een laatste eer te bewijzen.

Bronnen:

• Robert Ernest Cowan, 'Norton I: Emperor of the United States and Protector of Mexico (Joshua A. Norton, 1819-1880)', 
  California Historical Society Quarterly 2 (1923): 3, pagina 237-245.
• History.nl
• Encylcopedia of San Francisco

Afbeeldingen:

• Foto: [Public domain], via Wikimedia Commons
• Afbeelding: [Public Domain], via Wikimedia Commons