Ontwikkeling van Noord-Korea en Zuid-Korea

Korea was lang één natie, maar de bevolking leeft sinds circa vijftig jaar in twee totaal verschillende werelden.

Deling Korea na Tweede Wereldoorlog

De Democratic People’s Republic of Korea (Noord-Korea) en de Republiek Korea (Zuid-Korea) ontstonden nadat de Verenigde Staten en de Sovjet Unie het Koreaanse schiereiland na de Tweede Wereldoorlog ‘tijdelijk’ deelden langs de 38ste breedtegraad. Daarvoor behoorde Korea tot het Japanse keizerrijk, maar dit land moest het gebied afstaan na het verlies van de oorlog. De Sovjet Unie stelde Kim Il Sung aan als leider in het noorden terwijl Syngman Rhee onder goedkeuring van de Verenigde Staten de eerste president van het zuiden werd.

Koreaanse Oorlog

In 1950 viel Noord-Korea Zuid-Korea binnen omdat het van Korea één communistische staat wilde maken. Na een bloedige oorlog werd in 1953 een wapenstilstand afgekondigd. Tot op de dag van vandaag is er geen vrede getekend en hebben de twee Korea’s elkaar niet erkend.

Tijgereconomie Zuid-Korea

In de jaren na de Koreaanse oorlog heeft de economie van Zuid-Korea een stormachtige ontwikkeling doorgemaakt. De economie van het land wordt daarom net als die van Taiwan, Singapore en Hong Kong ook wel een ‘tijgereconomie’ genoemd. Er zijn een aantal factoren die hebben bijgedragen aan de snelle groei. In de jaren ‘20 had Japan tijdens de kolonisatie van Korea verbeteringen in de landbouw doorgevoerd waardoor de rijstproductie werd verhoogd. Doordat de grond na de oorlog particulier bezit werd en de boeren zelf verantwoordelijk waren voor de grond, groeide de voedselproductie.

Rol van de Koude Oorlog

De Koude Oorlog heeft tevens een belangrijke bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van het zuiden. De regering van Syngman Rhee had geen gedegen economisch beleid, maar probeerde vooral zoveel mogelijk geld van de Amerikanen te krijgen. De V.S. verleende steun omdat zij bang was dat een zwak Zuid-Korea zou bezwijken onder de communistisch dreiging van Noord-Korea, China en de Sovjet Unie.  

Groei van de industrie

In 1961 kwam generaal Park aan de macht, die het land op autoritaire wijze leidde. De regering wilde een sterke staat creëren zodat het land zich beter kon opstellen tegen het buitenland. Economische groei had de hoogste prioriteit.

Binnen enkele jaren kwam de industrie tot bloei, kregen mensen werk en groeide de binnenlandse consumptie. De grenzen werden opengesteld voor de handel met het buitenland. Rond 1970 was er sprake van volledige werkgelegenheid waardoor de industrie zich moest richten op duurdere producten. Samsung is een typisch Zuid-Koreaans bedrijf: in 1937 werd het opgericht en handelde het in vis, groente en fruit. In de jaren ‘50 kwam daar textiel bij, in de jaren ‘80 televisies, daarna computers en telefoons.

In 1961 verdienden de Zuid-Koreanen gemiddeld 130 dollar per jaar. In 1979, hetzelfde jaar als Park werd vermoord, was dit gestegen naar 1.500 dollar. Tegenwoordig verdienen de Zuid-Koreanen gemiddeld 20.000 dollar per jaar. Inmiddels is het land ook een echte democratie.

Contrast met Noord-Korea

Het contrast van het succesverhaal van Zuid-Korea en de geschiedenis van Noord-Korea is schrijnend. Het noorden werd na de Tweede Wereldoorlog een communistische staat en in 1955 introduceerde Kim Il Sung de juche, een ideologie die onafhankelijkheid en zelfvoorziening nastreeft. Sinds de oprichting leeft het land op gespannen voet met de buitenwereld. Noord-Korea heeft een atoomprogramma en stapte in 1968 uit de ‘Non-Proliferation Treaty’, waarop de Westerse landen reageerden met economische sancties.

Voedselcrisis Noord-Korea

Slechts twintig procent van het Noord-Koreaanse grondgebied is geschikt voor landbouw en de regering investeert bovendien meer geld in het militaire apparaat dan in voedsel. Aanvankelijk ontving Noord-Korea voedselhulp van de Sovjet-Unie, maar na de val van dat land in 1990 ontstonden grote problemen. Noord-Korea werd getroffen door natuurrampen, waardoor de schrale oogst die het land had, mislukte.

In die periode stierven 600.000 tot 1 miljoen mensen ten gevolge van de honger. Ook vandaag de dag is het voedsel erg duur, omdat er geen sprake is van een vrijemarkteconomie. Voor een chocoladecakeje dat in Zuid-Korea vijftig cent kost moet de Noord-Koreaan maar liefst tien dollar betalen. In Noord-Korea bestaat geen individualisme; er zijn geen mensenrechten en er worden naar schatting 200.000 mensen gemarteld in werkkampen.

Toekomst van Noord- en Zuid-Korea

De moderniseringsgolf waarin veel Aziatische landen zich hebben ontwikkeld, is volledig aan Noord-Korea voorbij gegaan. Er zijn geen tekenen die wijzen op een verbetering van de  leefomstandigheden voor de Noord-Koreanen onder het regime van de huidige leider Kim Jong Un.

Eind februari kunnen de familieleden die nu leven in totaal verschillende landen elkaar echter weer ontmoeten, maar waarschijnlijk durven de Koreanen nu nog niet te hopen dat de hereniging er echt van komt. Het noorden besloot vorig jaar september op het laatste moment om een eerder geplande reünie af te blazen.