Videla geeft misdaden Vuile Oorlog toe
Hoeveel het er waren? Daar kan over getwist worden
Aldus Jorge Videla. Na jaren van zwijgen verrast de voormalig dictator van Argentinië de wereld nu door schuld te bekennen in zijn pas verschenen biografie. Onder Videla’s bewind vonden gruwelijke martelingen, verdwijningen en ontvoeringen plaats, meestal met de dood tot gevolg. Dit zou later de geschiedenisboeken ingaan als de Vuile Oorlog.
Jorge Rafael Videla werd geboren op 2 augustus 1925 in een invloedrijke Argentijnse familie. Op 17- jarige leeftijd trad hij toe tot het leger, waar hij snel opklom. Na zijn huwelijk in 1948 met Alicia Raquel Hartridge, bleef zijn militaire carrière groeien. Vanaf 1960 leidde hij de Argentijnse militaire Academie en in 1973 werd hij benoemd tot hoofd personeelszaken van de gehele strijdkrachten. In 1975 benoemde de toenmalige president van Argentinië, Isabel Perón, Videla tot opperbevelhebber van het leger.
De situatie in Argentinië was ondertussen onrustig. Er werden door rechtse en linkse groeperingen aanslagen gepleegd als protest tegen het onpopulaire beleid van Isabel Perón. Videla maakte hier gebruik van door een zogenaamde militaire junta op te richten en hiermee op 24 maart 1976 een militaire coup te plegen. Dit alles onder het mom de orde in Argentinië te herstellen door middel van een ‘nationaal reorganisatie proces’. Twee dagen na de coup werd Videla officieel geïnstalleerd als president.
Tijdens het regime van Videla werden de mensenrechten veelvuldig geschonden. Zo’n 30.000 mensen verdwenen en werden waarschijnlijk vermoord. De reden die hierbij door de junta werd opgegeven was dat zij een strijd voerden tegen het geval van het internationale communisme en daardoor iedereen met communistische ideeën oppakte. Twee jaar na zijn aftreden in 1981, werd Videla opgepakt en veroordeeld voor zijn misdaden. Hij zat echter maar vijf jaar vast omdat de nieuwe president Carlos Menm hem gratie verleende. In 2005 werd het pardon echter herzien en werd Videla alsnog veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf.
Tijdens zijn proces in de jaren ’80 hield Videla steeds vol onschuldig te zijn en dat er helemaal geen verdwijningen hadden plaatsgevonden. Nu geeft hij dus toe dat er onder zijn regime wel degelijk mensen verdwenen en vermoord zijn. Ook geeft hij toe dat hierbij veel baby’s en kleine kinderen zaten, die bij hun ouders werden weggehaald ‘met de beste intenties’. Hij zegt wel dat er ‘maar’ zeven - tot achtduizend slachtoffers waren, zeker geen 30.000.
