Maximilien de Robespierre belandde onder de guillotine

"Deze man is gevaarlijk, want hij gelooft in alles wat hij zegt,” aldus revolutionair Maribeau over Robespierre. Aanvankelijk kenmerkte ‘deze man’ zich onder andere door zijn felle afkeer van de doodstraf. Later ontketende hij echter een schrikbewind over Frankrijk en liet hij tienduizenden tegenstanders executeren.

Maximilien de Robespierre werd geboren op 6 mei 1758 in de Franse stad Arras. Op school bleek hij een goede leerling en al op zijn elfde kreeg hij een beurs voor de Lycée-Louis-le-Grand in Parijs. Hier kwam Robespierre onder andere in aanraking met de denkbeelden van Montesquieu en Rousseau. Na de voltooiing van zijn studie rechten keerde hij terug naar Arras, waar hij een praktijk begon als advocaat.

Het beste van IsGeschiedenis in je inbox? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief! Helemaal niks missen? Volg ons op Facebook!

Verklaring van de rechten van de mens en burger

In het voorjaar van 1789 schreef Robespierre zijn ‘Oproep aan de natie van Artois’, waarin hij felle kritiek uitte op het politieke en economische systeem in Frankrijk. Later dat jaar raakte hij betrokken bij de Franse Revolutie en nam hij deel aan de opstelling van de ‘Verklaring van de rechten van de mens en burger’. Daarnaast pleitte hij in de Nationale Vergadering voor de invoering van het algemeen kiesrecht en de afschaffing van het celibaat, de slavernij en de doodstraf. Vanwege zijn zeer sterke overtuigingen kreeg hij al snel de bijnaam ‘de Onomkoopbare’.

Portret van Robespierre

Robespierre

Toch paste Robespierre minstens één van zijn standpunten aan toen hij in 1793 vóór de executie van de Franse koning Lodewijk XVI stemde . Later dat jaar kwam hij tot de conclusie dat de eenheid van de Franse Revolutie op het punt stond om uiteen te vallen. Om deze ontwikkeling tegen te gaan en iedereen achter zijn denkbeelden te scharen ontketende hij als lid van het tijdelijke revolutionaire bestuur een waar schrikbewind. Op het hoogtepunt werden er in Parijs meer dan 20 executies per dag uitgevoerd en in totaal liet Robespierre enkele tienduizenden politieke tegenstanders naar de guillotine brengen.

Gewond aan de kaak

Uiteindelijk werd Robespierre echter zelf ook slachtoffer van zijn eigen terreur. Door het hoge aantal executies vreesden zelfs zijn medestanders voor hun leven. Op 27 juli keerden zij zich tegen hem en gaven het bevel hem te arresteren. Robespierre wist eerst nog te ontsnappen en probeerde zelfmoord te plegen door zich door zijn hoofd te schieten, maar raakte hierbij enkel gewond aan zijn kaak. Op 28 juli 1794 werd hij in Parijs publiekelijk geëxecuteerd met behulp van de guillotine.

Arrestatie van Robespierre