Alexander de Grote en Romeins Griekenland

Na de Macedonische heerschappij van Alexander de Grote ontstond er veel politieke onrust in Griekenland. Alexander had geen capabele opvolger en zijn rijk viel uiteen in verschillende delen. De leiders van het nieuwe Antagonidische Rijk konden invallen van het opkomende Romeinse Rijk niet tegenhouden.

Alexander de Grote

In 336 voor Christus werd Alexander de Grote koning van Macedonië. Binnen enkele jaren wist hij zowel het Griekse vasteland als heel Perzië en Egypte te veroveren. Alexander zag zichzelf als godenzoon en noemde zich de zoon van Zeus Ammon, een Egyptisch-Griekse godenmix. In Egypte stichtte hij de stad Alexandrië, wat later de hoofdstad van het land zou worden. Alexander stierf op zijn 33e en liet een indrukwekkend rijk na. De veroveringen van Alexander markeren het eind van de Klassieke Tijd en het begin van de Hellenistische Tijd.

Alexanders heerschappij

Alexander paste zich aan lokale tradities aan en liet het bestuur van de veroverde steden veelal zoals deze waren. Hij vond het belangrijk dat er een gemengde Perzisch-Griekse cultuur zou ontstaan, zo liet hij bijvoorbeeld zijn officieren met Perzische vrouwen trouwen. Daarnaast stichtte hij veel nieuwe steden, waar de Griekse bevolking al snel mengde met de Perzen. De verspreiding van de Griekse cultuur door het Perzische Rijk wordt het hellenisme genoemd.

Opdeling van Alexanders Hellenistische Rijk

Na Alexanders dood viel zijn rijk uiteen, omdat er geen capabele opvolger beschikbaar was en de mogelijke leiders elkaar beconcurreerden. De concurrenten Ptolemaeus, Seleucis en Antionus kregen het met elkaar aan de stok. Uit deze schermutselingen ontstonden tijdens de laatste twintig jaar van de derde eeuw v. Chr. het Ptolemeïsche Rijk (Egypte), het Seleucidische Rijk (Azië) en het Antigonidische Rijk (Macedonië).

Antigonidische Rijk

Vanaf 277 ontstond er onder de heerschappij van Antigonus Gonatas een stabiele dynastie in Macedonië. Deze dynastie kon voortbouwen op eigen tradities in het land en had sterke banden met de Griekse Corinthische Bond. Toch had Antigonus voortdurend te maken met opstanden in Griekenland en invallen van noordelijke volkeren, zoals de Kelten. De opvolgers van Antigonus waren tot slot niet in staat om de oprukkende Romeinen buiten de deur te houden.

Komst van de Romeinen in Griekenland

De opstandige Griekse stadstaten hadden hulp gevraagd aan de Romeinen, om zo aan de Antigonidische overheersing te ontsnappen. De Romeinen grepen deze kans met beide handen aan en wisten binnen vier korte oorlogen de macht in zowel Macedonië als Griekenland over te nemen. De Griekse cultuur bleef grotendeels zoals deze was tijdens de overheersing van Alexander de Grote. Eeuwenlang bleef Griekenland in Romeinse handen, totdat de Griekse provincie in de vierde eeuw onderdeel werd van het Byzantijnse Rijk.