De Flapper Girl: losbandige vrouwen tijdens de roerige jaren ‘20

De Eerste Wereldoorlog was voorbij. Na deze zware periode zat er maar één ding op: het leven vieren. De ‘flapper girls’ deden dat volop: ze verlosten zich van het korset, knipten hun haren kort en dansten vol enthousiasme op jazzmuziek.

Tijdens de oorlog namen veel vrouwen de ‘mannenbanen’ over. Zo werden vrouwen opeens buschauffeur of werkten ze in fabrieken. Toen de oorlog ten einde kwam, betekende dit dat hun banen weer overgenomen werden door de mannen. De vrouwen konden hier niet aan wennen en weigerden terug te keren naar het oude sociale rolpatroon. Het vrouwenkiesrecht werd daarom in steeds meer landen ingevoerd. De roerige jaren ’20 brachten zo een nieuw type vrouw voort.

Betekenis van de ‘flapper girl’

De nieuwe vrouw durfde risico’s te nemen en rookte en danste erop los. Ze werd omschreven als ‘flapper girl’, de Britten waren de eersten die deze term voor jonge meisjes gebruikten. Het omschreef de jonge aantrekkelijke vrouw, ongeveer 19 jaar oud, die nog uit moest vliegen naar het vrouw-zijn. In het Amerikaanse tijdschrift Atlantic Monthly werd het anders opgevat. De flapper girls waren volgens hen prille vogels die nog steeds in het veilige nest woonden, maar wel een poging deden om te vliegen terwijl ze alleen 'pinnen' hadden.

Sigaretten, alcohol en make-up

De typische flapper girl was dus jong, impulsief en ging tegen haar ouders in. Ze begon make-up te dragen, iets wat eerder geassocieerd werd met prostituees en andere ‘losse’ vrouwen, omdat het een overdadig en kunstmatig effect had. Daarnaast rookten en dronken ze alcohol, wat eerder vooral door mannen werd gedaan. De flapper girl kreeg daardoor vrij snel een seksueel imago.

Weg met het korset

Ook het silhouet van de vrouwenkleding veranderde aanzienlijk. Het korset verdween, want daar kon je natuurlijk niet soepel in dansen, en de taille werd niet langer benadrukt. De heuplijn werd juist geaccentueerd, maar de kleding was wel los om ultieme comfort en bewegingsvrijheid op de dansvloer te garanderen. Bovendien besteedden ze meer aandacht aan hun schoenen. De jurken kwamen tot de enkel (vanaf 1926 tot 1928 zelfs tot een gewaagde kniehoogte), waardoor de schoenen goed zichtbaar waren. Bovendien werden schoenen steeds vaker massaal geproduceerd, waardoor een mooi en modieus paar schoenen een stuk goedkoper was dan voorheen. De jurken die destijds gedragen werden, waren ook toegankelijk voor armere vrouwen omdat deze vrij gemakkelijk en goedkoop te maken waren.

De garçonne

‘Flapper girls’ werden in Frankrijk ook wel ‘garçonne’ genoemd. Het refereerde naar het jongensachtige figuur van het nieuwe modebeeld. Coco Chanel had hier veel invloed op, zij ontwierp de populaire clochehoeden, haarbanden en raakte geïnspireerd door mannenmode. Garçonne-meisjes bonden vaak hun borsten af om een extra jongensachtig lichaamsfiguur te krijgen. De jaren ’20 vrouw sportte tevens meer, omdat het korset niet in de weg zat kon zij vrij bewegen. Vrouwen trokken de praktische korte broek aan om te tennissen of te fietsen.