Waterijsje bij toeval uitgevonden?
In de uitzonderlijke hitte van deze week, is het begrijpelijk dat mensen af en toe naar verkoeling snakken. Een zeer geschikt middel hiervoor is het waterijsje. Wanneer we in de vriesafdeling van de supermarkten vol met deze bevroren lekkernij zien staan, beschouwen we het bijna als iets vanzelfsprekends. Dit is echter niet het geval. In feite is het waterijsje amper een eeuw oud en mogelijk zelfs door puur toeval ontstaan.
Frank Epperson
Het waterijsje komt oorspronkelijk uit de Verenigde Staten en is uitgevonden door Frank Epperson. Het verhaal gaat dat Epperson in 1905 op elfjarige leeftijd het recept min of meer per ongeluk ontdekte. Volgens de overlevering roerde hij op een winteravond vruchtensiroop en water met een houten stokje door elkaar. Hij liet het glas op zijn veranda staan, waarna hij het vergat. Toen Epperson het glas er de volgende ochtend aantrof, bleek het mengsel geheel te zijn bevroren. Om de limonade niet verloren te laten gaan, tilde hij de vastgevroren inhoud aan het stokje uit het glas en nam hij er een likje van. Aldus ontstond het eerste waterijsje.
Feit of fictie?
Hoewel het een zeer aansprekend verhaal is, zijn er wellicht wat kanttekening bij te plaatsen. Onder andere het feit dat Epperson in 1905 in San Fransisco woonde, waar de temperatuur in dat jaar niet onder het vriespunt is gekomen. Mogelijk is het ontstaansverhaal van het waterijsje dus hier en daar wat aangedikt. Zeker is in elk geval dat Epperson dit product heeft uitgevonden. In 1923 begon hij zijn creatie te verkopen in pretparken, stadions en zwembaden. Een jaar later kreeg hij patent op zijn uitvinding. Hij noemde zij nieuwe creatie de popsicle, op aanraden van zijn kinderen.
Patent verkocht
Epperson was echter niet bepaald een handige zakenman. Na een paar jaar zat hij volledig aan de grond, waardoor de uitvinder in 1925 noodgedwongen zijn patent verkocht aan de Joe Lowe Corporation. Dit bedrijf verspreidde het product door heel de Verenigde Staten. Doordat de ingrediënten voor een waterijsje goedkoop waren, konden ze hun producten voor slechts vijf cent per stuk verkopen. Tijdens de Grote Depressie van de jaren 30 had de gemiddelde Amerikaanse consument weinig te besteden. Een goedkope traktatie als de popsicle was voor hen daarom ideaal. Eppersons uitvinding werd enorm populair in de Verenigde Staten en verspreide zich vanuit daar over de hele wereld. Sindsdien heeft het zijn populariteit continu behouden. In 1983 overleed Epperson. Tot aan zijn dood betreurde hij het feit dat hij het patent op zijn uitvinding had moeten verkopen.
