Biografie van Leopold Von Ranke

Leopold Von Ranke wordt de vader van het historisme genoemd. Deze stroming in de historiografie gelooft dat geschiedenis objectief vastgelegd kan worden door naar de primaire bronnen te kijken. Von Ranke was een van de belangrijkste vormgevers van het historische beroep. Zijn manier van brongebruik heeft een grote invloed gehad op latere historici. Zijn werk beïnvloedt nog steeds hoe wij tegenwoordig geschiedenis bestuderen.

Leopold Von Rankes studies

De Duitse historicus Leopold Von Ranke werd in 1795 geboren in Wiehe in het Heilige Roomse Rijk, vanaf 1871 Duitsland. Von Ranke werd geboren in een vrome familie van advocaten en priesters. Na de middelbare school studeerde Von Ranke theologie en de klassiekers aan de Universiteit van Leipzig. Hier richtte hij zich veel op filosofie en door zijn liefde voor Grieks en Latijn werd hij snel een meester in het vertalen van teksten uit beide talen naar het Duits. Deze interesses zouden zich ontwikkelen in de kritische manier in hoe hij letterkunde en historische teksten analyseerde.

Het begin van Leopold Von Rankes Carrière

Uiteindelijk ging Von Rankes voorkeur uit naar het bestuderen van geschiedenis. Hij werd docent klassieke talen bij het gymnasium in Frankfurt an der Oder, waar hij lesgaf van 1818 tot 1825. Tijdens Von Rankes loopbaan als docent leidde hij verschillende andere, bekende historici op zoals Georg Waitz en Jakob Burckhardt. Von Ranke had een voorliefde voor geschiedenis, al was zijn keuze om historicus te worden ook gedeeltelijk godsdienstig. Zijn doel was om de acties van God te kunnen begrijpen in de geschiedenis. Hij dacht namelijk dat Gods aanwezigheid zich deed tonen wanneer je naar de context keek van grote historische gebeurtenissen.

‘’Wie es eigentlich gewesen’’

In 1824 gaf Von Ranke zijn eerste boek uit.‘’Geschichten der Romanischen und Germanischen Völker von 1494 bis 1514’’, oftewel de geschiedenis van de Latijnse en Teutoonse volken van 1494 tot 1514. In dit boek kwam Von Rankes voorkeur naar voren om bronnen uit archieven te gebruiken. In de appendix van het boek analyseerde Von Ranke voorgaande literatuur door kritisch te kijken naar de bijbehorende bronnen. Uit het voorwoord van zijn boek komt zijn meest bekende citaat ‘’wie es eigentlich gewesen’’. Deze zin vat een groot deel van Von Rankes werkmethode samen: om de geschiedenis op te schrijven zoals het werkelijk is gebeurd.

Von Ranke was zich ervan bewust dat van elke gebeurtenis uit de geschiedenis meerdere varianten rondgingen. Om geschiedenis op de juiste manier te bestuderen, is volgens zijn denkwijze, enkel mogelijk wanneer wij onze persoonlijke kijk op gebeurtenissen loslaten. Von Ranke wist dat de geschiedenis eindeloos herschreven zou worden. Maar het was volgens hem de taak van de historicus om nauwkeurig met bronnen om te gaan. En uiteindelijk objectief over de geschiedenis te schrijven.

Von Rankes ideeën waren anders dan die van zijn tijdgenoot Georg Wilhelm Friedrich Hegel (1770-1831). De Duitse filosoof Hegel zag elk tijdperk als onderdeel van één grote tijdgeest. Von Ranke geloofde echter dat elke geschiedenisperiode een eigen tijdgeest had en dat zij vanuit hun eigen tijden en contexten begrepen konden worden.

Von Rankes prestaties

Door Von Rankes connecties kreeg hij toegang tot eerder gesloten archieven. Door deze toegang zou hij meerdere boeken gaan schrijven over de geschiedenissen van verschillende mediterrane landen. Von Ranke inspireerde koning Maximiliaan II van Beieren om een historische commissie te beginnen binnen de Beierse Academie van Wetenschappen. Hier werd Von Ranke voorzitter van in 1858. Ook werd hij erelid van de American Historical Association en ereburger van Berlijn in 1885.

Leopold Von Rankes laatste jaren

In 1844 trouwde Von Ranke met Helena Clarissa Graves. Hier kreeg hij drie zonen en een dochter mee. Niet lang nadat Clarissa overleed werd Von Ranke halfblind. Dit weerhield Von Ranke er echter niet van om zijn vak uit te blijven voeren. Hij dicteerde nog steeds zijn ideeën aan compagnons en liet assistenten aan hem voorlezen. Op 23 mei 1886 overleed Leopold Von Ranke in Berlijn. Gedurende zijn leven verzamelde Von Ranke 50,000 documenten uit de archieven waar hij toegang tot had verkregen. Zijn persoonlijke bibliotheek bestond uit 24,000 boeken.