De Piramide van Chefren wordt geopend

Als eerste moderne onderzoeker, opende Giovanni Belzoni het graf van de farao. Na een carrière als circusartiest, ontdekt hij op 2 maart 1818 een verborgen ingang in de piramide van Chefren. Deze piramide was één van de grootste bouwwerken uit de Egyptische oudheid.

Het turbulente leven van Giovanni Belzoni

Giovanni Battista Belzoni werd geboren in de voormalige republiek van Venetië in 1778. In zijn jonge jaren zou hij in een klooster in Rome opgeleid worden tot monnik. Aan het eind van de 18e eeuw viel Napoleon echter de Italiaanse gebieden aan en maakte hij een einde aan de Pauselijke staat. Noodgedwongen moest Belzoni zijn leven omgooien en begon hij met een studie waterbouwkunde. Later verhuisde hij naar Engeland en trouwde daar met Sarah Bane.

Om rond te komen moest het koppel in een circus werken. Omdat ze beiden fors van postuur waren, werkten ze als sterke man en sterke vrouw. Belzoni kreeg als bijnaam ‘The Great Belzoni’.

Na ongeveer tien jaar vond Belzoni eindelijk werk in de wereld van de waterbouwkunde en ging ermee naar Egypte om een uitvinding te tonen die de watertoevoer van de Nijl efficiënter kon maken. Hij was weinig succesvol met het overtuigen van de lokale overheden. Wel kwam hij in contact met de Britse generaal Henry Salt, die Egyptische schatten naar de Britse Musea moest brengen. Belzoni hielp in de jaren die volgden met het opgraven van schatten uit Tempels, waarbij hij onder andere een mummie ontdekte.

Op 2 maart 1818 was Belzoni aan het werk bij de piramide van Chefren toen hij, als eerste ontdekker van de moderne tijd, de verborgen ingang van een piramide ontdekte.

Groeiende welvaart, groeiende piramides

De piramide was de graftombe van de farao Chefren van de 4e dynastie en werd gebouwd rond 2500 voor Christus. Nog steeds is het één van de beroemdste piramides van het Gizeh plateau, nabij het oud-Egyptische plaatsje Gizeh aan de Nijl.

De bouw van deze piramides vond plaats tijdens de periode die historici aanduiden als ‘het oude koninkrijk’ (derde millennium voor Christus. Memphis was de toenmalige hoofdstad van het rijk. Historici laten de periode van het oude koninkrijk meestal beginnen met Koning Djoser, de eerste koning van de derde dynastie. Hij vestigde het hof in Memphis en centraliseerde de administratie. Egypte maakte vervolgens een periode van welvaart en interne veiligheid mee. Het gaf heersers de mogelijkheid om zich meer te richten op de bouw van grotere piramides dan in tijden van interne onstabiliteit.

Waarom bouwden de Egyptenaren piramides?

Wegens de bouw van talloze piramides, groot en klein, wordt deze periode uit de Egyptische geschiedenis ook wel ‘het tijdperk der piramiden’ genoemd. Deze bouwwerken hadden een symbolische en religieuze functie. De Oude Egyptenaren meenden waarschijnlijk dat de vorm van de piramide gelijk was aan de oorspronkelijke heuvel van waaruit de aarde geschapen was. Ook symboliseerde de piramide mogelijkerwijs de neerkomende stralen van de zon.

Naast deze symboliek werden de piramides gebruikt als graf van farao’s en sommige hooggeplaatste functionarissen. Welk theologisch verhaal hier achter zit is onderwerp van veel discussie. Één theorie stelt dat de piramides gezien werden als een soort machines voor de wederopstanding, of als middel om naar de andere wereld te gaan. De Oude Egyptenaren dachten namelijk dat een donker gedeelte van de nachtelijke lucht de poort was naar de hemel. Zo wijst de nabijgelegen Piramide van Cheops met zijn punt precies naar het centrum van zo’n donker stuk sterrenhemel.

Hoewel de piramide van Cheops officieel de grootste is van alle piramides, lijkt de piramide van Chefren groter omdat deze laatste op een tien meter hoger gelegen plateau is gebouwd. Daarnaast is de piramide van Chefren de enige piramide waarvan de top nog bewaard is gebleven.

Grondlegger van de Egyptologie

Na zijn ontdekkingen in Egypte, ging Giovanni Battista Belzoni terug naar Engeland en schreef daar een boek over zijn belevenissen als ontdekker van oude Egyptische schatten. Hij wordt daarmee gezien als de grondlegger van de egyptologie, de studie naar de Egyptische oudheid. Belzoni overleed in 1823 aan difterie in Benin, onderweg naar Timboektoe.