François Mitterrand: van Vichy ambtenaar tot Franse president
Mitterrand werd geboren op 26 oktober 1916 in Jarnac. Zijn vader werkte als stationschef bij de Franse spoorwegen en later als azijnfabrikant. Mitterrand ging naar een kloosterschool en haalde zijn middelbare schooldiploma in 1934. Vervolgens vertrok hij naar Parijs, om in 1937 te studeren aan de École Libre des Sciences Politiques. Tijdens de periode dat hij in Parijs woonde, was hij een jaar verbonden aan de ultra rechtse liga Croix de Feu. Hij nam deel aan rechtse demonstraties en was xenofobisch tegenover de ‘métèque invasion’, de immigratie van buitenlanders uit het Middellandse Zeegebied.
Tweede Wereldoorlog
Tussen 1937 en 1939 deed Mitterrand verplicht dienst bij de koloniale troepen. Zijn politieke zienswijzen veranderden enigszins, nadat hij bevriend raakte met de Joodse socialist Georges Dayan. Tijdens de Tweede Wereldoorlog trof een granaatsplinter zijn borst en belandde Mitterrand in een Duitse krijgsgevangenis. Als dwangarbeider werkte hij in de wegenbouw en akkerbouw. Na zes pogingen wist Mitterrand te ontsnappen en vluchtte hij naar het niet-bezette deel van het land: Vichy-Frankrijk. Hier was er een pro-Duits regime van collaborateurs aan de macht.
Verzet
Mitterrand werd ambtenaar voor het Vichy-regime. Hij verkreeg hiervoor op 16 augustus 1943 de Orde van de Francisque toegekend. Toen de nederlaag van de Duitsers onafwendbaar leek, begon Mitterrand met de oprichting van een verzetsgroep: de Rassemblement national des prisonniers de guerre (RNPG). De Gestapo kwam hiervan op de hoogte en zocht naar ‘François Morland’, de schuilnaam van Mitterrand. Hij vluchtte naar London en ging van daaruit naar Algerije, waar hij in contact kwam met Charles de Gaulle, de leider van de Vrije Fransen. Ze konden niet goed met elkaar overweg en Mitterrand weigerde zijn groep samen te voegen met de andere bewegingen.
Na de bevrijding
Tussen 1946 en 1958, toen Frankrijk eenmaal bevrijd was, bekleedde Mitterrand allerlei openbare functies. Heel kort, van 1954 tot 1955, was hij minister van Binnenlandse Zaken in het kabinet van Pierre Mendès. Vervolgens raakte hij verbonden aan de plaats Château-Chinon in Nièvre, waar hij in 1959 burgemeester van werd Jarenlang deed Mitterrand vervolgens dienst als afgevaardigde voor de streek Nièvre in de Franse senaat.
Parti Socialiste
In 1965 probeerde Mitterrand president te worden, maar zijn tegenstander De Gaulle won de verkiezingen. In 1971 keerde Mitterrand slagvaardig terug met zijn zelf opgerichte Parti Socialiste, een sociaaldemocratische partij. Na het overlijden van de president Pompidou in 1974, probeerde Mitterrand wederom president te worden, maar verloor een tweede maal. Zijn kansen keerden echter in 1981, toen hij de zittende preisdent Giscard d’Estaing versloeg tijdens de verkiezingen.
President Mitterrand
Hij begon met het uitbreiden van de sociale zekerheid en schafte de doodstraf af. Ook zette hij zich sterk in voor meer Europese samenwerking. Na drie jaar kreeg het kabinet te kampen met tegenspoed in economische zin, en voelde Mitterrand zich gedwongen een groot bezuinigingsprogramma op te zetten. Het versoberde beleid haalde de populariteit van zijn partij stevig onderuit. In 1988 herkozen de Fransen Mitterrand toch als president; Jacques Chirac was de verliezer. Een grote smet op zijn ambtsperiode was zijn toestemming voor de aanslag op de Rainbow Warrior van Greenpeace op 10 juli 1985, waarbij een Nederlandse fotograaf om het leven kwam. Mitterrand stelde zich in 1995 niet herkiesbaar, onder meer omdat hij al sinds 1981 aan prostaatkanker leed. De ziekte eiste zijn tol en Mitterrand stierf op 8 januari 1996 in Parijs.
