Het prachtige Petra: De verborgen stad

De stad Petra in Jordanië behoort sinds 1985 tot UNESCO Werelderfgoed en is sinds 2007 een van de zeven nieuwe wereldwonderen. De stad werd in 1812 door de Zwitser Johann Ludwig Burckhardt, vermomd als Indiase handelaar, ontdekt. De stad werd oorspronkelijk door de Nabateeërs gebouwd.

Nabateeërs

De stad Petra kent haar oorsprong waarschijnlijk ergens rondom het jaar 312 voor Christus. Zij lag toen in het koninkrijk van de Nabateeërs, een Arabische bevolkingsgroep die zich rond die tijd besloot te vestigen en hun nomadenbestaan op te geven. Dit koninkrijk besloeg het huidige Jordanië, Syrië, Saudi-Arabië, Egypte en Israël. De hoofdstad van het koninkrijk was Raqmu, de toenmalige naam voor het huidige Petra. De Nabateeërs bouwden deze stad bewust op een plek waar veel grotten en spleten waren, zodat zij zich hierin konden vestigen en hun vee konden beschermen.

Handel

Er was sprake van een los handelsnetwerk. Het netwerk was gebaseerd op de beperkte oases in de woestijn waar landbouw plaatsvond, vandaar liepen er routes naar de ‘grote’ steden. Het koninkrijk van de Nabateeërs had geen gedefinieerde grenzen doordat zij omringd werden door woestijn. Naar mate de tijd vorderde, werd Raqmu echter een steeds levendigere stad en het handelsnetwerk breidde zich uit. Daarnaast lag de stad op een praktische plek langs een handelsroute en het had een grote markt. Door de populariteit van deze markt en doordat de zaken goed liepen door de ligging, kon er steeds vaker gehandeld worden in luxegoederen. Hierdoor floreerde de stad nog meer.

Florerende stad werpt vruchten af

Doordat de stad steeds rijker werd, wilden velen daarvan profiteren door zich in de stad te vestigen. Al deze verschillende mensen, en de beschikbaarheid van rijkdom, leidde ertoe dat er ontwikkelingen plaatsvonden die in de wijde omgeving nog niet gebruikelijk waren. Zo schenen er in Raqmu huizen met verwarming te zijn en was het doorspoelen van het toilet mogelijk door de goede aan- en afvoersystemen van water in de stad. Water was niet alleen de beste vriend, maar kon ook de grootste vijand zijn. Bij veel regen konden er namelijk overstromingen komen. Daarom bedachten de Nabateeërs een dam en een tunnel te bouwen om dit te voorkomen.

Romeinen

Door de overname van de Romeinen in 106 na Christus stopte het floreren van de stad. Lange tijd kon de stad nog vasthouden aan haar eigen handelsgebruiken en routes. Petra was zelfs de hoofdstad van de Arabische provincie binnen het Romeinse Rijk. Totdat de Romeinen besloten om de handelsrouten te verleggen naar de zee, waardoor Petra niet meer aan een handelsroute lag en de handel afnam.

Neergang Petra

De nu door IS recentelijk weer bekend wordende stad Palmyra profiteerde van deze veranderende handelsroutes. Palmyra nam het stokje van Petra over en werd de zogenoemde metropool van de woestijn. Met de stad Petra ging het steeds slechter. Een aardbeving in 363 na Christus zorgde er ook nog eens voor dat het watersysteem wat de stad bezat kapot ging. Nog twee andere aardbevingen volgden, met de grootste in 551 die ervoor zorgden dat delen van de stad instortten. Door de achteruitgang trokken veel mensen weg uit de stad, waardoor het nog meer achteruit ging.

Zwitserse ontdekkingsreiziger

Voor de westerse wereld was Petra lange tijd onbekend. Door de tijd heen werd Petra wel bezocht door buitenstaanders, bijvoorbeeld door Sultan Baibars van Egypte aan het eind van de 13e eeuw. Echter niet door westerlingen. De Zwitserse ontdekkingsreiziger Johann Ludwig Burckhardt zorgde er met zijn dood in 1817 voor dat de Westerse wereld kennismaakte met Petra. Hij overleed in 1817 in Caïro en liet daarbij een dagboek na waar hij een reis beschreef die plaatsvond in 1812, de ontdekking van Petra.

Sjeik Ibrahim

Omdat het in die tijd niet mogelijk was om als westerling in de gebieden rond te reizen waar Petra zich bevond, deed Burckhardt zich voor als sjeik Ibrahim. Hij had een tulband, een lange baard, had zich bekeerd tot de Islam en had Arabisch geleerd. Burckhardt betrad Petra met de smoes dat hij een geit wilde offeren bij het graf van Harun (een profeet uit de Islam). Hij viel echter een paar keer bijna door de mand omdat hij zo geïmponeerd was door de ruïnes in Petra. Zijn begeleider waarschuwde hem: “Ik zie nu duidelijk dat je een ongelovige bent, die hier naar de ruïnes is gekomen voor bepaalde redenen. Maar wees er zeker van dat wij je niet zullen sparen als je ook maar een enkele munt van de schat die er in verborgen ligt durft te nemen. Het ligt in ons gebied en behoort aan ons toe.”

Steeds meer Petra

Door Burckhardt’s ontdekking en zijn dagboek kennen wij Petra vandaag de dag als een bijzondere stad dat als UNESCO Werelderfgoed en als één van de zeven wereldwonderen wordt beschouwd. Wetenschappers en archeologen zeggen dat zeker 95% van de stad Petra nog niet ontdekt is. Dit ligt allemaal nog begraven onder de grond.In 2016 hebben archeologen in Petra onder het zand een monumentaal gebouw van rond de 2150 jaar oud gevonden. Door middel van satellietbeelden weten archeologen dat het gaat om een enorm platform van 55 bij 50 meter dat zuilen en een trap heeft.  

Meer lezen over de zeven wereldwonderen? Hier hebben we alle nieuwe wereldwonderen voor je op een rijtje gezet.