Pacemaker
Vroeger liep de patiënt met een karretje over de afdeling , met daarop een enorm apparaat.
Dinsdag is de uitvinder van de pacemaker op 92-jarige leeftijd overleden. Wilson Greatbatch redde miljoenen levens met zijn uitvinding. De behandeling van pijn met elektriciteit was niet nieuw. De oude Egyptenaren en Grieken gebruikten sidderalen voor schoktherapie tegen pijn, terwijl de Romeinen sidderroggen tegen het menselijke lichaam hielden om gewrichtspijnen te behandelen.[1]
Over de uitvinding van de pacemaker doen twee verschillende verhalen de ronde. In het eerste verhaal zou Greatbatch al sinds de jaren ’50 hebben rondgelopen met het idee van een pacemaker. In die tijd was het echter niet mogelijk om het apparaatje zo klein te maken dat het in het lichaam geïmplanteerd kon worden. Toen dit in 1958 wel mogelijk werd, vond Greatbatch direct een implanteerbare pacemaker uit.
De andere versie van het verhaal komt erop neer dat de uitvinding door Greatbatch een toevalligheid was. Hij zou bezig zijn geweest om een natuurkundig instrument te bouwen. Toen het apparaat elektrische pulsen in een snel ritme begon te produceren, deed dat hem denken aan een hartslag, waardoor hij op het idee kwam van de pacemaker.
Cardioloog van het Amsterdams Medisch Centrum Arthur Wilde vertelt over patiënten die voor de uitvinding van de pacemaker van Greatbatch behandeld werden: ‘Vroeger liep de patiënt met een karretje over de afdeling met daarop een enorm apparaat.’
[1] Krul, B.J.P., Pijn info (Houten 2004) 68.
