Ramses II: Grote Voorouder van Egypte
Dichtbij Caïro is een groot faraobeeld gevonden. Het zou gaan om een beeld van de farao Ramses II. De vindplaats is nabij de oude stad Heliopolis, waar Ramses tempels bouwde. Ramses II wist tijdens zijn lange regeerperiode van 66 jaar de vrede in het Egyptische rijk te herstellen en de Egyptische cultuur te verrijken. Op het moment dat hij overlijdt, zijn vrijwel alle inwoners van Egypte geboren onder zijn heerschappij, waardoor Ramses de Grote bekend kwam te staan als ‘De Grote Voorouder’.
Ramses II werd geboren rond het jaar 1303 voor Christus als de oudste zoon van de Egyptische farao Seti I en diens vrouw Tuya. Al op veertienjarige leeftijd werd hij door zijn vader benoemd als mede-heerser van Egypte. Na de dood van Seti in 1279 voor Christus volgde Ramses vervolgens officieel zijn vader op als de derde farao van de Negentiende dynastie. In datzelfde jaar trad hij in het huwelijk met ‘Nefertari’, wiens naam ‘Prachtige Metgezel’ betekende. Zij zou uiteindelijk slechts een van de vele vrouwen van Ramses zijn, maar Nefertari bleef altijd zijn favoriet.
Nubië
Vlak na zijn aantreden ondernam Ramses al meteen een aantal grote veldtochten. Zo versloeg hij onder meer de Shardana piraten, die al enkele jaren de Egyptische handel verstoorden. Daarnaast trok de jonge farao met een groot leger de vazalstaat Nubië binnen. Dit gebied behoorde al ruim 200 jaar tot het Egyptische rijk, maar was desalniettemin nog regelmatig het toneel van opstanden. Met behulp van zijn leger slaagde Ramses erin de opstandelingen te verslaan en de rust te herstellen. Vervolgens probeerde hij het Egyptische gezag in de regio te bevorderen door de oprichting van verscheidene tempels en monumenten.
Hettieten
In zijn vierde jaar trok Ramses vervolgens naar Kanaän, gelegen tussen Egypte en Syrië, waar hij een aantal lokale prinsen aan zijn gezag onderwierp. Dit bracht hem echter in conflict met de Hettieten, een volk uit het noorden van Syrië dat Kanaän juist beschouwde als hun invloedssfeer. Ramses trok daarop met zijn leger het Hettitische Rijk binnen, maar liep daar in de val bij het plaatsje Kadesh. Aanvankelijk leken de Egyptenaren bij voorbaat al verloren, maar door het moedige leiderschap van Ramses eindigde de slag uiteindelijk onbeslist. Bij zijn terugkeer in Egypte verklaarde de farao zich dan ook de winnaar van de slag, maar ondertussen was de invasie mislukt.
Syrische veldtochten
Ramses wist echter al snel een nieuw leger op de been te brengen en begon tijdens zijn zevende jaar aan een nieuwe veldtocht in Syrië. Hij verplaatste zelfs zijn hoofdstad dichter naar het front en gaf deze de naam ‘Pi-Ramesses’ (Huis van Ramses, Groot in Victorie). Ditmaal wist hij de Hettieten wel terug te dringen en onderwierp hij onder meer Amurru, een gebied dat al 120 jaar niet meer in Egyptische handen was geweest. Deze verovering bleek echter maar van korte duur, want vlak na het vertrek van Ramses viel het gebied alweer in handen van de Hettieten. Het conflict tussen het Hettitische en het Egyptische Rijk zou dan ook nog jarenlang voortduren, maar geen van beide slaagde erin de ander definitief te verslaan.
Vredesverdrag
In 1258 voor Christus stelde Ramses daarom voor een einde te maken aan de oorlog. De Hettitische koning Hattusili III ging akkoord en samen tekenden zij het eerste vredesverdrag uit de geschiedenis. Hierin werd vastgelegd dat Kanaän toebehoorde aan het Egyptische Rijk, maar dat Syrië in handen bleef van de Hettieten. Bovendien beloofden de voormalige vijanden ook om elkaars bondgenoten te worden. Deze laatste overeenkomst kwam vooral tot stand door de opkomst van Assyrië, een rijk dat zowel Egypte als de Hettieten bedreigde.
Ramesseum
Na dertig jaar geregeerd te hebben organiseerde Ramses het traditionele Sed-festival, waarmee hij zijn rituele overgang van farao naar god voltooide. Hiermee gaf hij tevens het militaire bevelhebberschap door aan zijn oudste zoon, Amun-her-khepesef. Dit stelde Ramses in staat om zich te richten op zijn andere verantwoordelijkheden, waaronder de voltooiing van een aantal grote bouwprojecten. Zo stichtte hij het Ramesseum ter bevordering van zijn eigen persoonscultus en liet hij de twee tempels van Aboe Simbel oprichten ter ere van zijn huwelijk met Nefertari. Na haar dood werd zij bovendien begraven in haar eigen tombe, één van de grootste in de Vallei der Koninginnen.
Voorouder van Egypte
Ramses II de Grote overleed in juli of augustus van het jaar 1213 voor Christus op 90 of 91-jarige leeftijd. Tegen de tijd van zijn dood waren al zijn onderdanen geboren tijdens zijn regeerperiode, waardoor Ramses bekend kwam te staan als ‘De Grote Voorouder’. Met zijn uitzonderlijk hoge leeftijd had hij zelfs het merendeel van zijn 52 kinderen, waaronder zijn oudste zoon Amun-her-khepsef, ruim overleefd. Ramses werd uiteindelijk dan ook opgevolgd door zijn dertiende zoon Merneptah.
