De doodzieke bokser Billy Miske vocht zijn laatste wedstrijd om zijn kinderen een fijne kerst te kunnen geven

Hij wordt gezien als één van de best bewaarde geheimen in de boksgeschiedenis: Billy Miske. De Amerikaan wist met zijn snelheid en onvoorspelbaarheid de allersterkste boksers te verslaan en was daardoor een ware angstgegner in de ring. Maar achter dit succes schuilde een verdrietig geheim: er werd op jonge leeftijd een dodelijke nierziekte bij hem geconstateerd. Zijn naderende dood weerhield hem echter niet om zijn sport te blijven uitoefenen, met één belangrijke reden: geld verdienen voor zijn familie, voordat het niet meer kon.

Billy Miske werd geboren op 12 april 1894 in Saint Paul, Minnesota in de Verenigde Staten. Zijn familie was oorspronkelijk was Duitse origine. Over zijn vroege jeugd en kinderjaren in Saint Paul is weinig bekend, maar wat wel bekend is, is dat hij al vroeg begon met boksen en dat hij hiermee een passie voor het leven had gevonden. Miske was 1.84 meter lang en had een bereik van 1.93 meter. Gedurende zijn carrière woog hij tussen de 71,5 en 86 kilo, deze schommelingen hebben te maken met het feit dat hij actief is geweest in meerdere gewichtsklassen. Hij begon zijn carrière als middengewicht en was later ook succesvol was lichtzwaar- en zwaargewicht. Miske werd vanaf 1913 getraind door coach John Pearl Smith. Dit deed hij tot 1918, waarna Jack Reddy Miske ging coachen. 

Het beste van IsGeschiedenis in je inbox? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief! Helemaal niks missen? Volg ons op Facebook!

Billy Miske als bokser

Miske werd in de bokswereld al snel gezien als een geduchte tegenstander. Met zijn gespierde en gracieuze voorkomen zag hij eruit als een echte kampioen, en zo vocht hij ook. Volgens bronnen uit die tijd was Miske een slimme bokser die bekend stond om zijn snelheid en onvoorspelbaarheid. Hij was een rustige bokser die uit het niets met verrassende acties kon komen, dit maakte hem ongrijpbaar voor zijn tegenstanders. Miske was geen boxer die in het wilde weg sloeg, hij versloeg zijn tegenstanders met gerichte stoten. Dit slimme gebruik van snelheid en flexibiliteit was ook terug te zien in zijn verdedigingstechnieken. Hij wist de stoten van zijn tegenstanders op slinkse wijze te ontwijken of te blokkeren.

Naarmate Miske meer ervaring opdeed en meer spiermassa creëerde, waardoor hij ook in de hogere gewichtsklassen ging opereren, werd hij zo goed als onverslaanbaar. Hij wist grote namen binnen de bokswereld te verslaan. Zo versloeg hij licht-zwaargewicht kampioen van de wereld Jack Dillon, Harry Greb, één van de beste Pound-for-Pound-boksers uit de sportgeschiedenis, en het gevreesde zwaargewicht Bob Roper. Zijn grootste rivaal was echter wereldkampioen in het zwaargewicht Jack Dempsey, die Miske als enige knock-out wist te slaan. Dit gebeurde tijdens de allereerste wedstrijd die werd uitgezonden via de radio, op 6 september 1920.

Gedurende zijn carrière vocht Miske 105 keer, hiervan verloor hij slechts dertien matches en won hij er 74, 34 door middel van een knock-out. De overige wedstrijden eindigden onbeslist. Over het precieze aantal winsten en verliezen is nog wel wat discussie. Vaak werd er bij wedstrijden die onbeslist bleven in de media toch een winnaar aangewezen, terwijl die persoon de wedstrijd niet officieel gewonnen had. Dit kan dus een vertekend beeld geven.

Het noodlot slaat toe

In het jaar 1919, toen Miske 25 jaar oud was, had hij op het toppunt van zijn carrière moeten zijn en grote successen moeten nastreven. Maar dit liep anders. Hij kreeg ineens last van hoge koorts en besloot een dokter te raadplegen. Die stuurde Miske door naar het ziekenhuis en daar werd de ziekte van Bright bij hem vastgesteld, tegenwoordig wordt dit nefritis genoemd. Dit is een chronische nierziekte, waarbij de bloedvaten in de nier ontstoken raken en de nier als het ware verschrompelt. Miske kreeg in het ziekenhuis te horen dat hij nog zo´n vijf jaar te leven had en beter meteen kon stoppen met boksen.

Ondanks zijn naderende dood besloot hij zijn bokscarrière niet op te geven. Hij vertelde niemand over zijn diagnose en ging door met boksen. Het was alles wat hij kende en wat hij kon. Daarbij had Miske één belangrijke reden om door te gaan: geld. Boksen was de voornaamste inkomstenbron voor hem en zijn gezin, hij had een vrouw en twee kinderen, en daarbij kwam dat hij een schuld van 100.000 dollar had die hij nog moest aflossen. Die schuld was het gevolg van een eerdere investering in een autodistributiebedrijf.

Na zijn diagnose vocht Miske nog veertien wedstrijden, waaronder drie keer tegen Dempsey, wetende dat door elke training en elke wedstrijd zijn gezondheid nog verder achteruit zou gaan.

De laatste wedstrijd

Vier jaar na zijn diagnose, in 1923, kreeg de 29-jarige Miske te horen dat zijn nierfuncties begonnen uit te vallen en dat hij nog maar een paar maanden te leven had. Gedurende dat jaar bleef hij veel thuis bij zijn vrouw en kinderen, die nog steeds niets van zijn ernstige situatie afwisten, en was hij te zwak om nog te trainen. Maar naarmate Kerstmis steeds dichterbij kwam, veranderde er iets bij Miske. Hij was er zich van bewust dat dit waarschijnlijk zijn laatste kerst ging worden en hij had geen geld om cadeaus te kopen voor zijn gezin. Er was dus nog maar één oplossing: voor de laatste keer vechten.

Hij vertrok naar Minneapolis om zijn vriend en coach Reddy te bezoeken. Miske verzocht hem om een laatste wedstrijd voor hem regelen, waarop Reddy zei dat hij dit niet kon doen. Volgens Reddy kon hij in de ring letterlijk doodgeslagen worden. Maar na de volgende woorden van Miske kon Reddy alleen nog maar instemmen met het gevecht: ´Look, Jack, please listen. I´m broke. I can´t afford to buy a single Christmas gift for my family. I haven´t got long to be around, and I´d like to have my family around me, all happy, for just one more Christmas. It will be my last one. You got to get me a fight´, aldus de Spocane Chronicle in 1985.

En dit gevecht kwam er op 7 november 1923 tegen zwaargewicht Bill Brennan. Miske was voor deze wedstrijd niet in staat geweest om te trainen door zijn verslechterde toestand en leefde alleen op soep en pijnstillers. Hij stapte de ring in en gedurende de wedstrijd oogde hij allesbehalve een doodzieke man. Met zijn familie in zijn achterhoofd wist Miske Brennan volledig te overmeesteren en in de vierde ronde knock-out te slaan. Door zijn winst won Miske een bedrag van 2400 dollar, dat hij mee terug kon nemen naar zijn familie.

Zijn dood

Miske besteedde het geld van zijn gevecht aan cadeaus voor zijn vrouw en kinderen en aan meubels voor hun voorheen compleet lege huis. Hij had zelfs nog geld over dat zijn vrouw opzij kon zetten voor de toekomst. Miske beleefde een fijne kerst, omringd door zijn hele familie. Daarna verslechterde zijn situatie echter snel en de dag na kerst werd hij met veel pijn opgenomen in het ziekenhuis. Hier vertelde hij aan zijn vrienden en familie de echte waarheid. Zij konden het niet geloven, hij had immers zes weken daarvoor nog een wedstrijd gevochten alsof er niets aan de hand was. Miske overleed uiteindelijk op 1 januari 1924.

Nalatenschap

Billy Miske heeft nooit een officiële titel op zijn naam gekregen, iets wat hij volgens kenners wel had verdiend. Hij is met recht een ondergewaardeerde bokser te noemen, die in zijn tijd nooit de volledige erkenning heeft gekregen die hij verdiende. Miske was immers maar een gewone jongen uit de ´Midwest´. Het was pas veel later dat zijn bokscarrière wel die erkenning kreeg, in 2010 kreeg hij een plekje op de International Boxing Hall of Fame en in 2012 op de Minnesota Boxing Hall of Fame.

Bronnen:

• Sportillustrated.com: 'Twas The Fight Before Christmas: The saga of Billy Miske
• Nashentertainment.com: Episode 102: "Billy Miske: Dead Man Fighting"
• Boxrec.com: Billy Miske
• Zig Ziglar: See You at the Top
• Spokane Chronicle - dec 25, 1985: Fighter gave his all for family´s holiday
• The Deseret News - mei 4, 1952: What is your number came up?