Dodelijk ongeval van koning Albert I van België
Op 17 februari 1934 trok koning Albert I van België de Ardennen in om een flinke bergwandeling te maken. Zijn onschuldig ogende voettocht had fatale gevolgen. Tussen de rotsen nabij Marche-les-Dames kwam koning Albert I ten val. Het ongeluk, waarbij geen getuigen aanwezig waren, kostte hem zijn leven. Na de bekendmaking van zijn dood werd er meteen volop gespeculeerd over de ware doodsoorzaak.
De latere Belgische koning Albert I werd geboren op 8 april 1875 in Brussel. Hij was de vijfde zoon van Filips, graaf van Vlaanderen, en prinses Maria van Hohenzollern-Sigmaringen. Op 2 oktober 1900 trouwde hij met de hertogin van Beieren, Elisabeth, met wie hij drie kinderen zou krijgen. Negen jaar later, op 23 december 1909, werd Albert ingehuldigd als koning Albert I van België. Hij volgde zijn oom Leopold II op, die zelf geen zoons had die een rechtmatige aanspraak op de troon konden maken.
Koning-Soldaat
Tijdens de Eerste Wereldoorlog maakte Albert zich populair bij het Belgische volk, in het bijzonder bij de militairen, door zich aan het front te wagen. Zo verbleef hij een tijd in de loopgraven bij de rivier de IJzer in West-Vlaanderen. De Belgische regering was op dat moment in ballingschap in de Franse stad Le Havre. Na de wapenstilstand op 11 november 1918 keerde koning Albert I, die inmiddels ‘Koning-Soldaat’ werd genoemd, onder luid gejuich van een toegestroomde mensenmassa terug in Brussel.
Wetenschappelijke hervorming
In de jaren na de oorlog maakte koning Albert I zich sterk voor stemrecht- en onderwijshervormingen. Ook bracht hij de erbarmelijke toestand van de Belgische wetenschappelijke instellingen en laboratoria onder de aandacht. Op 1 oktober 1927 hield hij zijn beroemd geworden ‘toespraak van Seraing’, die de inspiratie zou vormen voor de oprichting van het Nationaal Fonds voor Wetenschappelijk Onderzoek (NFWO) een jaar later. Verscheidene kunsthistorische en natuurwetenschappelijke musea profiteerden bovendien van de belangstelling en betrokkenheid van de Belgische koning.
Tragisch ongeval
Albert I was een reislustig type, die tijdens zijn koningschap onder meer een bezoek bracht aan de Verenigde Staten (1919) en Belgisch Congo (1928). Ook maakte hij veel uitstapjes naar de Alpen en Dolomieten. Albert I was een fervent wandelaar en stond bekend als een bekwaam klimmer. Zo maakte hij op 17 februari 1934 samen met zijn kamerheer Théophile Van Dycke bij Marche-les-Dames, vlakbij Namen, een wandeling door de Ardennen. Hij besloot in zijn eentje een aantal ‘bescheiden’ rotsen te beklimmen, maar keerde vervolgens niet op het afgesproken tijdstip terug bij de auto. Zijn kamerheer sloeg alarm, en uren later, midden in de nacht, werd het levenloze lichaam van de Belgische koning aangetroffen in het struikgewas aan de voet van een rots.
Speculaties en complottheorieën
Het nieuws dat de populaire vorst was overleden zorgde, naast groot verdriet en verbijstering onder de Belgische bevolking, ook voor een vloedgolf aan speculaties over de ware toedracht van zijn dood. Niemand begreep hoe iemand met zoveel klimervaring zomaar van een rots kon vallen. Het ongeluk vormde een voedingsbodem voor spectaculaire complottheorieën. Zo zou hij in opdracht van de Franse geheime dienst zijn vermoord vanwege zijn voornemens een militair akkoord met Frankrijk op te zeggen. Daarnaast werd gespeculeerd dat een hevig jaloerse Elisabeth haar man om had laten brengen. Er deden namelijk geruchten de ronde dat Albert I er een aantal minnaressen op nahield, bij wie hij zelfs meerdere kinderen zou hebben verwekt.
Dat er erg weinig informatie werd vrijgegeven over het voorval en er tegenstrijdige berichten over de lijkschouwing uitlekten, wakkerde deze vuurtjes slechts aan. Daadwerkelijke bewijzen voor een doodsoorzaak die afweek van de officiële verklaring zijn echter nooit aangevoerd, en de meeste historici zijn het er over eens dat er hoogstwaarschijnlijk toch gewoon sprake is geweest van een onfortuinlijk en treurig ongeval.
