Geschiedenis van gonorroe
Dit organisme heeft in feite een resistentie gecreëerd tegen elke medicatie waarmee we het te lijf zijn gegaan
De World Health Organisation (WHO) heeft vastgesteld dat gonorroe resistent aan het worden is tegen medicijnen. De geslachtsziekte dreigt daarmee onbehandelbaar te worden. Gonorroe kwam al voor in de middeleeuwen, maar werd toen nog niet vastgesteld als zodanig. Pas in de 20e eeuw leerde men de ziekte effectief te behandelen.
Gonorroe bestond al in de middeleeuwen en verschillende overheden ondernamen stappen om de verspreiding van de ziekte tegen te gaan. In 1161 voerde de Engelse regering een wet in die door middel van regelgeving “de gevaarlijke gevolgen van het branden” moest tegengaan. De symptomen van de aandoening die daarbij werden beschreven kwamen overeen met die van gonorroe. De kruisvaarders die in 1198 Akko belegerden hadden eveneens last van een gonorroe epidemie. Dit werd waarschijnlijk verspreid door de prostituees die het leger vergezelden. De Franse koning Lodewijk IX loste een gonorroe epidemie in 1256 op door iedereen met de ziekte te verbannen uit het koninkrijk.
De medische wetenschap in de middeleeuwen wist zich geen raad met de seksueel overdraagbare aandoening. Allerlei geneesmiddelen werden toegepast om de ziekte uit te drijven. Zo geloofde men bijvoorbeeld dat gonorroe verholpen kon worden door kwikzilver in de urinebuis te spuiten met een naald. Vanaf de 19e eeuw begon men een zilveroplossing te gebruiken tegen infecties. Dit was water met daarin zilverdeeltjes, dat ontstekingsremmend werkte.
Nadat antibiotica in 1895 waren uitgevonden door Vincenzo Tiberio duurde het nog enige tijd voordat deze biologische geneesmiddelen werden ingezet voor de medische wetenschap. Toen antibiotica tijdens de Tweede Wereldoorlog echter op grote schaal werden gebruikt, ondervond men ook de effectiviteit van de geneesmiddelen tegen geslachtsziekten. Penicilline werd tot 1970 gebruikt om gonorroe te bestrijden, totdat de ziekte een resistentie opbouwde tegen het medicijn. De medische wetenschap schakelde toen over op een combinatie van meerdere antibiotica, wat zeer effectief bleek.
Nu is gonorroe echter resistent geworden tegen de toegepaste antibiotica. Volgens de World Health Organisation is dit een zeer kwalijke zaak, aangezien jaarlijks miljoenen mensen besmet raken met de geslachtsziekte.
