Nazisymboliek

Het gebruik van Nazisymbolen verdient inderdaad een vrij en open publiek debat, maar het is niet iets dat moet worden ondergebracht in het strafrecht.

Aldus de Israëlische Burgerrechtenorganisatie. Zij uitten felle kritiek op de plannen van het Israëlische parlement om het gebruik van nazisymboliek in het land strafbaar te stellen. Het wetsvoorstel ontstond naar aanleiding van de protesten eind vorig jaar, waarbij ultraorthodoxe joden verkleed waren als kampgevangenen en agenten uitmaakten voor nazi’s. De nazi partij van Adolf Hitler maakte veelvuldig gebruik van symboliek, waaronder het hakenkruis en de Totenkopf.

Al vlak na de oprichting van de Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij (NSDAP) in 1920 begon de partij met het gebruik van de swastika of hakenkruis, tot dan toe voornamelijk bekend als een religieus symbool uit onder andere het hindoeïsme.  In 1925 besloot Hitler het teken ook op te nemen in zijn persoonlijke ontwerp van de nazi partijvlag. Hij plaatste een gedraaide zwarte swastika in een witte cirkel op een rode achtergrond. In zijn boek ‘Mein Kampf’ beschrijft Hitler dat het rood symbool staat voor het socialisme, de witte cirkel voor het idee en de zwarte swastika voor “de missie en de strijd voor de overwinning van de Arische mens.” De kleuren kwamen tevens overeen met die van de vlag van het Duitse Rijk (1871-1918), de voorloper van de door de nazi’s zo gehate Weimarrepubliek.

Ook andere nazisymbolen waren afkomstig uit de Duitse geschiedenis. Zo werd het doodshoofd van de SS-Totenkopfverbände al gebruikt door het Pruisische leger en stamt het symbool van de Duitse adelaar uit de tijd van het Heilige Roomse Rijk (962-1806). De nazi’s gebruikten deze tekens vanwege hun herkenbaarheid en combineerden ze vervolgens met hun eigen symboliek. Zo werd de traditionele Duitse Rijksadelaar op een krans van laurierbladeren geplaatst, met in het midden een hakenkruis.  Tot slot leenden de nazi’s ook nog een groot aantal symbolen uit het oude runenschrift. Zo waren de SS insignia gebaseerd op de Sig-rune en werd ook de Odal-rune veelvuldig gebruikt als naziteken.

Na de val van het Derde Rijk zijn aanhangers van het neonazisme, naast de gebruikelijke nazisymboliek, ook nog een aantal nieuwe symbolen gaan gebruiken. Zo staat het getal ‘18’ voor ‘Adolf Hitler’, omdat de getallen 1 en 8 de positie van de letters ‘A’ en ‘H’ in het alfabet aangeven. Volgens dezelfde methode is ‘88’ een verwijzing naar ‘HH’, oftewel ‘Heil Hitler’. Tot slot speelt ook het getal ‘14’ een grote rol in het neonazisme, met name omdat het verwijst naar de Engelstalige zin van de ‘Veertien Woorden’ : “We must secure the existence of our people and a future for White children.”