De uitvinding van de bikini
Op 3 juni 1946 introduceerde de Fransman Jacques Heim het eerste tweedelige badpak, de voorloper van de bikini. Maar omdat geen model in het gewaagde badpak wilde lopen, kon de Franse ingenieur Louis Réard pas een maand later de échte bikini tentoonstellen en de wereld shockeren met zijn uitvinding. Aanvankelijk was er veel kritiek op de bikini, maar in de decennia na de uitvinding groeide de acceptatie en de populariteit van de gewaagde strandkleding.
Uitvinding bikini
De bikini was in feite een uitvinding uit de Oudheid. Op afbeeldingen van Romeinen van 1400 v.Chr. zijn vrouwen te zien met een bikini-achtige set aan. In die tijd werd de bikini uit praktische redenen gedragen bij atletische activiteiten. De moderne uitvinding van de bikini werd in 1946 gedaan door de Franse ingenieur Louis Réard. De komst van de bikini ging niet ongemerkt voorbij, de meningen over het kledingstuk waren sterk verdeeld.
Het beste van IsGeschiedenis in je inbox? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief! Helemaal niks missen? Volg ons op Facebook!
Kuise strandkleding
Tegen het einde van de negentiende eeuw droegen vrouwen tijdens hun strandbezoeken eigen creaties. Ze naaiden gewichtjes in de zomen van hun kleding zodat de kleding door het water en de wind niet omhoog zou kruipen en hun naakte lichaam zou tonen. Deze omslachtige creaties werden in het begin van de twintigste eeuw vervangen door pakken uit één stuk, een voorloper van het badpak, waardoor de huid bedekt bleef maar de contouren van het vrouwenlijf te zien waren.
Het badpak
De komst van het badpak ging niet zonder slag of stoot. In 1907 werd de Australische zwemster Annette Kellerman in de Amerikaanse stad Boston nog gearresteerd omdat zij een te aanstootgevend badpak droeg. Maar in de decennia daarna gingen de modeontwerpers steeds een stapje verder bij hun badpakontwerpen. Er ontstond langzamerhand gewenning aan het tonen van de huid en strakkere pasvormen.
Jacques Heim versus Louis Réard
Het was de eveneens Franse Jacques Heim die in mei 1946 het eerste tweedelige badpak introduceerde. Hij noemde zijn uitvinding de Atom. Slechts drie weken later introduceerde Louis Réard een soortgelijk kledingstuk: de bikini. Enkele dagen voor de introductie van de bikini had het Amerikaanse leger nucleaire tests gedaan bij het atol Bikini. Réard hoopte dat zijn uitvinding, gelijk de nucleaire tests, explosief zou zijn en dat de naam aandacht zou genereren voor zijn product. Dit bleek nog tegen te vallen, want geen enkel model in Parijs durfde het aan de bikini te tonen.
Verbod bikini
Uiteindelijk was het de erotische danseres Micheline Bernardini die de bikini aandurfde tijdens een persconferentie in Parijs. De bikini was minuscuul, het broekje was een string en krantenteksten sierden de stof. De uitvinding leidde tot veel ophef. De bikini werd verboden bij de Miss World Contest in 1951 en België, Italië, Spanje en Australië verboden het dragen van de bikini in zijn geheel. Het Vaticaan sprak zich openlijk uit tegen de bikini en noemde het een zondig kledingstuk.
Bijdrage filmindustrie
Heims kuisere tweedelige badpak werd meer gedragen op het strand, maar de bikini van Réard was spraakmakender. Zijn bekendheid groeide nog meer toen hij zei dat een bikini pas een bikini is wanneer deze door een trouwring gehaald kon worden. De Franse actrice Bridget Bardot leverde een grote bijdrage aan de populariteit van de bikini, doordat zij deze openlijk durfde te dragen bij het Cannes Film Festival in 1953. De eerste keer dat de bikini op film te zien was, was pas in 1962. De Zwitserse actrice Ursula Andress kwam in een bikini ten tonele in de James Bond film Dr. No.
Populariteit
Nadat Bardot en Andress de weg hadden geplaveid volgden er velen, waaronder bekende namen als Marilyn Monroe en Jayne Mansfield. De acceptatie nam toe en tegen de jaren ’80 droegen vrouwen over de gehele wereld massaal bikini’s op het strand. Rond het nieuwe millennium was de bikini het populairste soort strandkleding onder vrouwen.
Leestip:
Studies in Textiel 2 – De stof bij de naam noemen / Waterdicht
Redactie: Marjan Blomjous e.a.
ISBN: 9789082128819
Uitgeverij Verloren
Prijs: €20,–
