Canadezen bevrijden Nederland

Toen op 5 mei 1945 het Duitse leger in Nederland zich eindelijk overgaf, was het aan het Eerste Canadese Leger om westelijk Nederland, waaronder steden als Rotterdam, Den Haag en Amsterdam, te bevrijden. In de daaropvolgende dagen betraden Canadese troepen de Nederlandse dorpen en steden en werden ze met open armen ontvangen door de Nederlanders.Na de bevrijding bleven de Canadezen nog maandenlang in Nederland, pas in februari 1946 keerden de laatste Canadese militairen terug naar hun vaderland. 

De Bevrijding door de Canadezen

De bevrijding van Nederland begon in september 1944 toen Amerikaanse troepen in Maastricht aankwamen. In het voorjaar van ’45 kwamen er grote hoeveelheden Canadese soldaten die hun weg baanden door Nederland en de Duitse bezetter probeerden terug te dringen. Toen op 5 mei 1945 het Duitse leger in Nederland zich eindelijk overgaf, was het aan de Canadezen om westelijk Nederland, waaronder steden als Rotterdam, Den Haag en Amsterdam, te bevrijden. In de daaropvolgende dagen betraden Canadese troepen de Nederlandse dorpen en steden en werden ze met open armen ontvangen door de Nederlanders.

Polar Bears

Een groot deel van het werk, zowel voor als na de Duitse overgave, kwam op het bord van de 49e (West Riding) Infanteriedivisie terecht. Zij vormden de linkerkant van het Canadese legerkorps dat door Brabant, Gelderland en het oosten van de provincie Utrecht oprukte. De soldaten van de divisie waren herkenbaar aan het embleem van een ijsbeer dat ze op hun uniform droegen en veel Nederlanders die de soldaten onthaalden, namen de bijnaam van de divisie: Polar Bears over. Maar hoewel de Polar Bears onder het bevel van de Canadezen vielen, waren de soldaten vrijwel allemaal Engels. Later herinnerden soldaten zich nog hoe ze uiteindelijk maar typisch Engelse liedjes begonnen te zingen, om duidelijk te maken dat zij toch écht geen Canadezen waren. Die Canadezen kwamen op veel plekken overigens alsnog, maar dan enkele dagen later als aflossing van de Engelse Polar Bears. Omdat veel van hen langer bleven dan de fronteenheden van de Polar Bears, maakten veel Nederlanders alsnog kennis met 'echte' Canadezen. De reputatie van de Polar Bears bleef en op veel plaatsen in Nederland staan nog altijd oorlogsmonumenten waarop een ijsbeer staat, om de bevrijders te herdenken. 

Trees heeft een Canadees

Door de nasleep van de zware Hongerwinter van ’44- ’45 en de jarenlange oorlog was de Nederlandse bevolking uitgeput. De Canadezen die Nederland bevrijdden, blaakten van gezondheid en met hun heldhaftige imago deden ze menig vrouwenhart sneller kloppen. Hun populariteit groeide bovendien nog meer omdat de Canadezen luxe-artikelen meebrachten zoals sigaretten, kauwgom en chocolade.  In de maanden na de bevrijding ontstonden er tussen de Nederlandse meisjes en de Canadese militairen vele kortstondige affaires en relaties. Het werd de Canadese Zomer. De innige verhoudingen tussen de geallieerden en de Hollandse meisjes werden de inspiratiebron voor het Albert Booys’ hit ‘Trees heeft een Canadees’.

https://www.youtube.com/watch?v=eWxxoxJFK_Q

Bevrijders worden ‘bevrijers’

De avonturen tussen de geallieerden en de Nederlandse vrouwen hadden als gevolg dat er tussen 1945-1947 zo’n 7000 kinderen werden verwekt door de geallieerden. Er werden in 1946 wel 3374 buitenechtelijke kinderen geboren in Nederland, dit was drie keer zoveel als dat er in 1940 geboren waren. De aantrekkingskracht van de Canadezen leidden tot een hoop chagrijn van de Nederlandse jongemannen en oproepen tot zedelijk gedrag vanuit religieuze hoek.

Bevrijdingskinderen

In de jaren na de oorlog vertrokken enkele duizenden Nederlandse vrouwen richting Canada om verenigd te worden met hun vriend, echtgenoot en veelal vader van hun kind. Veel vrouwen wisten echter niet de volledige naam van de vader van hun kind en bleven zwanger en ongehuwd achter toen de Canadezen in 1946 vertrokken. In 1984 werd de Vereniging Canadese Bevrijdingskinderen in het leven geroepen om kinderen te helpen in hun zoektocht naar hun biologische ouders. In 1992 werd deze vereniging aangepast tot Vereniging Bevrijdingskinderen, om zo ook de kinderen van andere geallieerden zoals Amerikanen, Britten, Ieren en Polen van dienst te zijn. Zo’n 1200 bevrijdingskinderen hebben door middel van deze vereniging inmiddels hun vader kunnen opsporen. In 2006 werd de vereniging opgeheven omdat de kans dat de geallieerde soldaten nog in leven waren zeer gering werd.        

Meer lezen? In ons dossier over de Tweede Wereldoorlog delen we wat van de meest tragische en spraakmakende verhalen tijdens en rondom de Tweede Wereldoorlog.