Geschiedenis van de Communistische partij van China (CCP)

De Communistische partij van China CCP heeft al sinds 1949 de touwtjes in handen in China.

Op 23 juli 1921 richtte een groep studenten de Chinese Communistische Partij (CCP) op omdat ze van China een sterk land wilden maken. Op dat moment verkeerde China in een onrustige periode waarbij het land bedreigd werd door imperialisme en Japan wilde het gebied koloniseren. De CCP richtte zich op de grootste groep in de samenleving namelijk de boeren. Ze waren voor een boerenrevolutie waarbij ze de lagere klassen in opstand wilde laten komen tegen de hogere klassen. Landhervormingen werden aan de boeren beloofd wanneer de CCP aan de macht zou komen. Onder de boeren werd de CCP dan ook mateloos populair. De grootste tegenstander van de communisten was de Kwomintang (KMT) die streden voor democratie, volkswelvaart en nationalisme. De twee partijen wilden beide de macht en er ontstonden al snel onderlinge spanningen.

Burgeroorlog

In 1927 brak er een Burgeroorlog uit tussen de twee partijen. In 1934 werd de latere leider van China, Mao Zedong leider van de communistische partij. De KMT onder leiding van Chiang Kai-Shek begon met het verdrijven en opjagen van communisten. Als reactie hierop besloten Mao Zedong en meer dan honderdduizend communisten om zich te verplaatsen naar Yan’an omdat dit gebied beter verdedigbaar was. Deze tocht waarbij velen stierven wordt ook wel de Lange Mars genoemd. De communisten verenigden zich op deze nieuwe locatie om weer te gaan strijden tegen de KTM. De onderlinge strijd werd gestaakt toen Japan in 1937 China binnen viel en de CCP en de KMT samen een front tegen de Japanners vormden. Tot 1945 zou deze Tweede Chinees-Japanse Oorlog duren waarna de Chinezen wonnen. Direct nadat China niet langer bedreigd werd door Japan hervatten de twee partijen de strijd en ging de burgeroorlog verder. In 1949 wonnen de communisten de oorlog en riepen op 1 oktober van dat jaar de Volksrepubliek China uit. Mao Zedong werd de leider van het land.

Hervormingen

De communisten voerden grote hervormingen door. Bepaalde sectoren in de economie werden voortaan door de staat beheerd, landbouwgrond werd verdeeld over de boeren en boeren moesten deze collectief gaan bewerken. Verder werd er veel propaganda gevoerd om de bevolking te her-opvoeden en de communistische ideeën op te dringen. Later werden nog meer toekomstplannen ingezet voor voornamelijk de economie. Die hervormingen hadden op lange termijn een negatieve uitwerking. China raakte in een crisis, het land was economisch instabiel. Er waren hongersnoden en corruptie was gemeengoed. In 1976 volgde Deng Xiaoping Mao op en begon met drastische veranderingen die het land weer enigszins op koers kreeg.

De communisten hebben in China een dictatuur gevestigd en tot op de dag van vandaag is daar nog in grote mate sprake van. De CCP heeft nog steeds alle macht in handen en een hoop vrijheden zijn voor de Chinese bevolking verboden. Toonaangevend daarin zijn de manier waarop China haar eigen tucht en orde handhaaft in de gebieden waar veel Oeigoeren wonen, en bijvorobeeld in Tibet. Op dit moment wordt de partij geleid door Xi Jingping. De laatste jaren zijn er wat veranderingen geweest in de manier van regeren doordat er een aantal niet-communistische ideeën zijn doorgevoerd maar de basis voor besturing van het land ligt nog wel bij deze ideologie.

De Chinese dictatuur werkt ook door in de partijtop. Politicus Bo Xilai was aan het begin van het tweede decennium van de 21e eeuw een rijzende ster binnen de CCP maar werd in 2012 uit de partij en uit zijn ambt gezet op verdenking van verduistering, machtsmisbruik en omkoping. Hij werd in 2013 tot levenslang veroordeeld. Na zijn veroordeling tot levenslang gaat hij tevergeefs in hoger beroep.