Het Amerikaanse immigratiebeleid: Anti-China & anti-Japan

De Verenigde Staten liet niet iedere etniciteit toe om de ‘American dream’ na te jagen. Na een Chinese immigratiegolf hadden de Amerikanen er genoeg van: Deze Chinezen pikten volgens hen alleen maar hun banen in. Daarnaast was een opeenhoping van zoveel culturen ook maar lastig. Lees hier over de Amerikaanse omgang met mensen uit het Oosten - Chinezen en Japanners – in de 19e en 20e eeuw.

Chinese Exclusion Act 1882

De Chinese arbeiders werkten aanvankelijk mee aan de bouw van de spoorwegen, met name de ‘Central Pacific’, maar na deze klus zaten zij zonder baan. Zij boden hun goedkope diensten aan op de arbeidsmarkt. Blanke Amerikanen waren bang dat Chinese migranten hun banen inpikten.

De Chinese Exclusion Act was de eerste die immigratie tegenhield. De invoering van de wet was een gevolg van angst. Aanvankelijk werd deze ingevoerd met de bedoeling de Chinese immigratie voor 10 jaar lang te stoppen. Het verbood Chinezen om staatsburger te worden van de Verenigde Staten. Na 10 jaar werd de wet echter weer verlengd, waarna het in 1902 een permanente wet werd.

Immigration Act of 1924

Via de Immigration Act werd er een quota ingevoerd op het aantal migranten. Europese migranten waren nog wel welkom, al bestond er een limiet op het aantal, maar Aziaten werden helemaal niet meer toegelaten. In 1907 had de VS al een ‘Gentleman’s Agreement’ gesloten met Japan. Japan zou de wil om te migreren naar de VS ontmoedigen, maar de Japanse regering vond een totale stop via de wet van 1924 wel heel rigoureus. De relatie tussen Japan en de VS bekoelde hierdoor. Het Amerikaanse congres hechtte meer waarde aan raciale samenstelling van het land dan aan goede banden met Japan.

Stereotype Aziaat

Aziatische Amerikanen werden vaak als buitenstaanders gezien door de blanke Amerikanen. Daarnaast bestond er een stereotype beeld van hen. Ze werden vaak gezien als model burgers, harde werkers, als politiek passief, intelligent en productief. Aziatische mannen werden als seksloze en vrouwelijke mensen gezien. Doordat zij door bepaalde wetten gedwongen waren ‘vrouwenbanen’ te nemen, werd dit beeld versterkt.

The American Dream?

De Aziatische Amerikanen werkten mee aan de bouw van de spoorwegen in de 19e eeuw. Aanvankelijk migreerden vooral mannen. Na een tijdje zetten ze ook restaurants, winkeltjes en bedrijven (zoals wasserettes) op. Daarnaast werkten ze vaak op het land, maar hier golden ook restricties. Zo mochten Aziaten geen land kopen maar waren gedwongen te leasen. Naast al deze omstandigheden misten de migranten hun thuisland, ook al konden zij wel hun echtgenote en kinderen over laten komen. Japanse immigranten waren bijvoorbeeld gewend aan luxe omstandigheden en vonden het Amerikaanse voedsel, de viezigheid en oncomfortabele omgeving zonder elektriciteit helemaal niks.  

WO II

Chinese immigranten werden door de Magnuson Act van 1943 weer toegelaten, al stond er een limiet op het aantal migranten. Dit was een resultaat van de Tweede Wereldoorlog. China was een geallieerde bondgenoot van de VS, de politieke banden moesten daarom goed blijven waardoor Chinezen wederom toegelaten werden. Japan daarentegen was de grote vijand. Er ontstond een ware anti-Japan hysterie. Japanners werden gezien als dreiging voor de nationale veiligheid en daarom werden Amerikaanse Japanners als mogelijke spionnen gezien. Ze werden daarom opgesloten in interneringskampen. Het was echter lastig voor veel Amerikanen om het verschil tussen Japanners en Chinezen te zien, waardoor Chinese Amerikanen per ongeluk gediscrimineerd werden. Het tijdschrift 'Life' wijdde daarom een artikel aan het leren herkennen van de 'vriendelijke' Chinezen en de 'vreemde en vijandige' Japanners. Lees hier meer over de Amerikaanse methodes van weleer om Japanners van Chinezen te onderscheiden.