Nederlanders in de Korea-oorlog

Een Nederlandse veteraan van de Korea Oorlog krijgt in 2017 alsnog postuum een onderscheiding voor zijn daden tijdens de oorlog. De Korea oorlog was een van de bloedigste oorlogen van de 20e eeuw. Veel westerse landen stuurden troepen die onder de vlag van de Verenigde Naties tegen de communisten vochten. Ook Nederlanders vochten mee.

Geschiedenis Korea

Het Koreaanse schiereiland dat in het Noorden grenst aan China en Rusland, en dat in het Oosten van Japan wordt gescheiden door de Japanse zee is vaak bezet geweest door Japan. Zo bezette het Japanse keizerrijk Korea in 1910 om het schiereiland officieel uit te roepen tot Japanse kolonie. Japan was jarenlang een geïsoleerd land geweest terwijl het Westen meer en meer macht in Azië begon te krijgen. Tijdens de 35 jaar durende bezetting werd de Koreaanse cultuur onderdrukt. Zo mocht er geen Koreaans meer worden gesproken en werden er geen lessen over de geschiedenis van Korea meer gegeven.

Bevrijding en tweedeling Korea

Toen de Japanners zich op 15 augustus 1945 overgaven aan de geallieerden kwam de 35 jaar durende bezetting ten einde. De geallieerden deelden het land op in Noord-Korea onder bestuur van de Sovjet-Unie en Zuid-Korea als pro Westers land met steun van de Verenigde Staten. Het land werd in tweeën gesplitst op de 38e breedtegraad.

Start van de Korea-oorlog

Op zondag 25 juni 1950 gaf de leider van Noord-Korea Kim Il Sung het bevel om het zuidelijke gedeelte van het schiereiland binnen te vallen. Het Noord-Koreaanse leger verloor tijdens haar opmars veel soldaten, maar het lukte hen om het zuidelijke deel bijna in zijn geheel te veroveren. Alleen een gebied in het uiterste zuidoosten bij de havenstad Pusan hield nog stand. In de dagen na de Noord-Koreaanse inval kwam de VN-veiligheidsraad bij elkaar om op verzoek van de Verenigde Staten een besluit te nemen over het Korea vraagstuk. De raad besloot dat de Verenigde Naties moesten samenwerken om de soevereiniteit van Zuid-Korea te behouden, waarna de Verenigde Staten meteen troepen naar Zuid Korea stuurden.

Nederlandse bijdragen aan de Korea-oorlog

In 1950 kregen alle leden van de Verenigde Naties de oproep om te helpen bij de strijd in Korea. In Nederland werd hier niet meteen vol enthousiasme op gereageerd, de politionele acties in Indonesië waren net voorbij en de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog was nog in volle gang. Minister-president Willem Drees was ook geen voorstander van een zware Amerikaanse reactie op Noord-Korea omdat hij bang was dat dit zou kunnen leiden tot een nieuw wereldwijd conflict. Bij wijze van compromis stuurde Nederland de torpedobootjager de Hr. Ms. Evertsen en een ambulance naar Korea.

Amerikaanse druk op Nederland

Dit vonden de Amerikanen niet genoeg, Amerika had behoefte aan grondtroepen en niet aan een torpedobootjager. Hierop besloot de VS druk op de Nederlandse regering uit te oefenen door te dreigen met het verminderen van de Marshallhulp aan Nederland. Deze tactiek werkte, want op 17 juli 1950 besloot de Nederlandse regering om een oproep te doen aan vrijwilligers binnen het beroepsleger om in Korea met de Amerikanen mee te vechten. Later, in 1953 werd er landelijk opgeroepen om vrijwilligers zich te laten melden. Die vrijwilligers moesten tussen de 19 en de 35 jaar oud zijn. Wel ging de voorkeur uit naar soldaten die ervaring hadden met oorlogsvoering in de tropen, zoals bijvoorbeeld de soldaten die in Indonesië hadden gevochten. De eerste lichting vrijwilligers telde zo’n 1600 aanmeldingen, waar er uiteindelijk maar 500 van werden uitgezonden naar Korea. Dit kwam doordat er enorm veel afvallers waren die na hun aanmelding niets meer van zich lieten horen en omdat er veel vrijwilligers waren die na de keuring werden afgewezen.

Nederlands Detachement Verenigde Naties

Op 26 oktober 1950 vertrokken de eerste soldaten richting de Zuid-Koreaanse havenstad Pusan. Bij aankomst werden de soldaten ingedeeld bij de Amerikaanse 2e infanteriedivisie, the Indian Heads. Van deze groep uitgezonden vrijwilligers zouden er uiteindelijk 56 sneuvelen en zo’n 150 gewond raken. Op 11 augustus 1951 brak er in de haven van Colombo onrust uit tussen de militairen die op weg waren naar Zuid-Korea. De gouverneur van Sri Lanka had het de militairen verboden om in Colombo aan land te gaan. Hier was een groot deel van de Nederlandse militairen het niet mee eens, waarna er gevechten uitbraken en een groep Nederlanders alsnog van boord ging. Diezelfde avond waren alle verdwenen Nederlanders weer aan boord van het schip teruggekeerd. Ze kwamen weg met milde straffen.

Nederlanders vechten in Korea

De Nederlandse troepen werden ingedeeld bij het 38e regiment van de Amerikaanse Tweede Infanteriedivisie, de 'Indianheads'. De Nederlandse troepen dienden in de voorste linies en vochten mee in de bittere gevechten bij Hoengsong, waarbij de Nederlanders zich samen met de Amerikanen vechtend tegen een overmacht moesten terugtrekken. Daarbij kwam de Nederlandse commandant overste Den Ouden samen met veertien van zijn manschappen om het leven. Ook bij Wonju kwam het tot zware gevechten. Het Nederlandse regiment kreeg van de Amerikanen een Distinguished Unit Citation, de hoogste Amerikaanse dapperheidsonderscheiding voor een complete gevechtseenheid. 

Na het tekenen van het bestand tussen Noord en Zuid-Korea werd de Nederlandse Detachement Verenigde Naties op 15 december 1954 opgeheven. In totaal zijn er bij de gevechten in Korea 122 Nederlandse soldaten gesneuveld. Zo’n 645 raakten gewond en drie zijn tot op de dag van vandaag vermist.