Konrad Adenauer was bondskanselier van West-Duitsland van 1949 tot 1963. Hij zorgde dat West-Duitsland in na-oorlogs Europa belangrijk kon worden.
25 jaar val van de Muur
Op 9 november 2014 was het 25 jaar geleden dat de Berlijnse Muur viel. Daarmee kwam na 28 jaar een einde aan de deling van de Duitse hoofdstad. Ook IsGeschiedenis staat stil bij deze gebeurtenis. Daarom verschijnt dit najaar een serie van vijfentwintig foto’s, artikelen, verslagen en biografieën waarin we dieper ingaan op de geschiedenis van de Berlijnse Muur. Wat gebeurde er? Wie waren de hoofdrolspelers? Zijn er vergelijkingen te trekken tussen toen en nu?
Lees hieronder alle artikelen.
De East Side Gallery is een 1316 meter lang stuk Berlijnse Muur dat na de val bewaard is gebleven.Sinds 1989 hebben kunstenaars de muur beschilderd.
Op de Tauentzienstraße, in het verlengde van de Kurfürstendamm in Berlijn, staat sinds 1987 het standbeeld ‘Berlin'.
Jarenlang stond de Brandenburger Tor in Oost-Berlijn. Vlak achter de muur was de poort onbereikbaar. De stadspoort dateert van 1788.
Vijfenveertig jaar lang was Duitsland verdeeld in de DDR en de BRD, maar op 3 oktober 1990 werden de twee landen weer één.
Op 26 juni 1963 gaf de Amerikaanse president John F. Kennedy zijn fameuze ‘Ich bin ein Berliner’ speech.
“De opstand is het werk van fascistische agenten uit het buitenland”, zei de Minister-President van Oost-Duitsland in een verklaring op 17 juni 1953.
Officieel bestond de Stasi gevangenis Hohenschönhausen in de Oost Berlijnse wijk Hohenschönhausen niet. Het stond gewoon niet op de kaart van Oost Berlijn.
Bij het bouwen van de muur tussen Oost en West Berlijn in 1961 werd de stad in tweeën verdeeld. Onder de grond waren de grenzen echter niet zo scherp.
Wil je een idee krijgen hoe de Berlijnse Muur er echt uit zag, dan is een bezoek aan de Gedenkstätte Berliner Mauer een must.
Onder de 136 slachtoffers van de Berlijnse Muur bevinden zich acht kinderen onder de 15 jaar. Zij kwamen zowel uit Oost Berlijn als West Berlijn.
Iedere West-Duitser die Oost-Berlijn bezocht en iedere Oost-Berlijner die familie of vrienden uit het Westen uit moest zwaaien, kende het Tränenpalast.