De Tachtigjarige Oorlog is vaak een inspiratiebron geweest voor mensen die zelf strijd voerden. Het verhaal van Tijl Uilenspiegel laat zien hoe dat werkt.
Themamaand
Midden in de Nederlandse Opstand brak er een ruzie uit tussen protestantse facties die de geschiedenis inging als ‘de Bestandstwisten’. Waar ging dat over?
Met zijn Corte Vertoninghe of Deductie (1587) legde François Vranck, in opdracht van Johan van Oldenbarnevelt, de basis voor de Republiek der Nederlanden.
Het is misschien wel de beruchtste gebeurtenis uit de Nederlandse geschiedenis: de moord op Willem van Oranje. Wat gebeurde er ook alweer?
Tijdens de Tachtigjarige Oorlog droegen schilders hun steentje bij door met penseel en linnen de strijd en de hoofdrolspelers te strategisch te verbeelden.
De Italiaanse Alexander Farnese was onder het Spaanse bewind van Filips II landvoogd van de Nederlanden van 1578 tot 1592, tijdens de Tachtigjarige Oorlog.
Op 1 juni 1568 werden achttien Nederlandse edelen door de Hertog van Alva onthoofd als represaille voor de Slag bij Heiligerlee.
De Pacificatie van Gent (1576) was een overeenkomst tussen de gewesten. De pacificatie regelde dat Spaanse troepen niet meer welkom waren in de Nederlanden
De Slag bij Heiligerlee in 1568 was de eerste veldslag van Willem van Oranje tegen de Hertog van Alva op Nederlands grondgebied.
Op 5 april 1566 boden 200 edelen hun smeekschrift aan, aan de Spaanse landvoogdes. Daarin verzochten zij om religieuze tolerantie.
In de 19e eeuw kwam de huiselijkheidscultus op. Bij huiselijk geluk hadden niet alleen het individu of het gezin, maar de hele natie baat, zo dacht men.
Hoewel de rationele 18e eeuw net achter de rug was, maakten veel mensen in de 19e eeuw nog gebruik van een waarzegger.